Bessel van der kolk zomergasten
Vandaag ben ik in gesprek met William van der Kolk, 46 jaar en ruim 15 jaar ondernemer met twee mannenmodezaken in Dronten en Kampen. Naast zijn twee kinderen, tennis en fitness als sport, Jezus als idool, is zijn bedrijf en zijn werknemers zijn grote passie. William: &#;Ik vind niks mooier dan een man in een mooi pak gekleed, of een leuke set te verkopen of een mooie winterjas, een bakje koffie erbij en een kop thee in mijn geval en leuk te kletsen. Dat vind ik het allermooiste wat er is!&#;
Mannenmode ondernemer
Ruim 15 jaar geleden begon William met de winkel in Dronten. Hij had toen al veel ervaring opgedaan als verkoper en vertegenwoordiger. Het spannendste vond hij het begin alhoewel hij wist dat hij zou slagen. William: &#;Wat misschien het meest spannend was: krijg ik een financiering bij de bank. Gaat iemand met mij mee, zien ze mijn potentie. Dat vond ik het spannendst. Maar uiteindelijk de winkel starten, ik had al zoveel ervaring opgedaan, dat zag ik helemaal zitten.&#;
Christelijke boef
Niks menselijke is William vreemd. Hij ging jaren met zijn vrouw door een moeilijke tijd wat uiteindelijk toch resulteerde in een scheiding. William praat er open over en wil hiermee ook een voorbeeld zijn voor andere mannelijke ondernemers die wellicht door een vergelijkbare s
Bessel van der Kolk
Van der Kolk groeide op in het naoorlogse Den Haag, in een streng religieus gezin. Zijn middelbare school volgde hij aan het Dalton Den Haag, waar hij samen met Kees van Kooten en Wim de Bie in de klas zat. Op zijn achttiende vertrok hij naar de Verenigde Staten voor zijn studie. Hij studeerde politieke wetenschappen aan de Universiteit van Hawaï en medicijnen aan de Universiteit van Chicago.
In werd hij psychiater, na een opleiding aan Harvard Medical School. Na die opleiding werd hij directeur van het Boston State Hospital en de Boston VA Outpatient Clinic. Door onder meer het werken met veteranen van de Vietnamoorlog ontwikkelde hij zijn interesse in het bestuderen van traumatische stress.
In startte hij het Trauma Center aan de Harvard University in Boston en legde zich volledig toe op de behandeling van trauma en onderzoek naar fundamentele biologische en psychologische consequenties van trauma.
Van der Kolk publiceerde voordat hij doorbrak met The Body Keeps the Score al diverse boeken en vele tijdschriftartikelen over de verwerking van stress, waaronder Psychological Trauma () en Traumatic Stress: The Effects of Overwhelming Experience on Mind, Body and Society ().
Anton van der Kolk werd op 3 mei geboren in Utrecht, op een bovenhuis aan de Oudwijkerdwarsstraat.
Vijf jaar later verhuisde het gezin, vader, moeder, vijf kinderen, naar Bunnik, dat indertijd een landelijk dorp was met boerderijen en boomgaarden.
Ze gingen wonen in een eeuwenoud huis in het centrum van het dorp, dat later model zou staan voor het boek Het huis van oma (Van Goor, ).
Anton van der Kolk komt uit een katholiek gezin. Na de lagere school had hij een moeizame middelbareschooltijd, onder meer op een strenge fraterschool, waar hij voorgoed afstand nam van het katholieke geloof.
Hij volgde een studie aan de Rijks Pedagogische Academie in Amersfoort. Hij voltooide de opleiding niet. Hij ging werken als journalist bij het Utrechts Nieuwsblad, eerst in de regionale verslaggeving, later in de kunstjournalistiek. Hij interviewde schrijvers, schreef boekbesprekingen en de laatste jaren als journalist schreef hij over wereldmuziek.
Tijdens zijn periode bij de kra
Anton van der Kolk
door Wilma van der Pennen
Anton van der Kolk is in in Utrecht geboren. Na de middelbare school ging hij naar de Pedagogische Academie in Amersfoort, maar hij maakte die opleiding niet af. Hij werkte vijftien jaar als journalist voor het Utrechts Nieuwsblad, waar hij onder meer schreef over kinder- en jeugdliteratuur en muziek uit niet-westerse culturen.
Tijdens een van zijn reizen leerde hij in Costa Rica zijn toekomstige vrouw en haar dochtertje kennen. Beiden kwamen in Nederland wonen; Andrea was toen drie jaar oud. Haar ervaringen vormden de inspiratie voor Van der Kolks eerste kinderenboek, Een pelikaan op straat (). Voor dit verhaal, dat het eerste is in een reeks van drie, kreeg hij in de Jenny Smelik/IBBY-prijs.
Werk
Een terugkerend thema in het werk van Van der Kolk is het leven tussen twee culturen. In zijn debuutverhaal Een pelikaan op straat verhuist de zesjarige Costa Ricaanse Marita met haar moeder naar Nederland. De verschillen tussen beide landen zijn groot. Vanuit een kinderlijke beleving beschrijft Van der Kolk zaken die hier heel vanzelfsprekend zijn, maar die bij Marita verbazing en verwondering oproepen: water dat uit de kraan komt, poezen die in huis mogen, koken zonder houtvuur. Het zijn de kleine anekdo
Bessel van der Kolk v.s. Rico Verhoeven
Afgelopen weekend naar kickboksgala Glory59 geweest. Voor de leken onder ons, dit is hèt kickboks-event world wide. Glory is een klant van een vriend van mij en omdat hij wist dat ik ook kickboks had hij een kaartje voor mij geregeld. Daar zat ik dan zaterdagavond voor de eerste keer in ‘the golden circle’ van de Arena met de grootste kickboks fans van Nederland. Wat een wereld avond! Aan de ene kant geweldig om dit ‘kickboks-wereldje’ nu eens van dichtbij te zien. Aan de andere kant om nu eens de gevechten live te mogen ervaren. Daar ben ik als ‘mama-een-keer-in-de-week-kickbokser’ natuurlijk helemaal niets bij. Op een gegeven moment was er een klein filmpje van Rico en deze video raakte mij, daarin zei hij namelijk: Als je een droom hebt, kun je die bereiken. Dit kun je doen door ultieme focus te houden op deze droom en daar dagelijks mee bezig te zijn. Dit deed mij denken aan onze kinderen. Wij hebben ook dromen voor onze kinderen. En veel te vaak horen wij van professionals dat wij deze dromen soms misschien een beetje moeten bijstellen. Althans, dit kreeg ik heel vaak te horen in de moeilijke jaren met onze dochter. Dan werd er bijvoorbeeld gezegd: dit meisje zal niet op een gewone school terecht komen of het is te hoog gegrepen