Thijs van leer - rondo
Thijs van Leer: ‘Ik ben niet zo verfijnd als ik zou willen. Misschien is dat wel een soort streven voor de toekomst’
Lathum, 21 februari
De hal van het huis van Thijs van Leer is maar net groot genoeg voor zijn gouden platen. Het zijn er zo veel dat je bij de aanblik toch eerder een villa in Beverly Hills zou verwachten dan een woning in Lathum, een dorp aan de IJssel tussen Arnhem en Doesburg, op een schiereilandje dat eens een vakantiehuisjespark was.
‘Dat zou je denken, ja’, zegt Van Leer – toetsenist, fluitist, componist en oerlid van Focus, de band die begin jaren zeventig wereldhits had met Hocus Pocus en Sylvia. ‘Ik zou ze even moeten tellen. Er zit wat zilver tussen, diamant, platina. Maar het meeste is toch met veel te weinig winst gemaakt. Van de opbrengsten kregen we 1 procent de man.’
1 procent maar? ‘Dat je je zo laat verneuken, is wat je vraagt? Het was take it or leave it. Vind je het leuk om een plaat te maken? Gaan jullie mee naar Amerika voor een tournee, ja of nee? Nu zeggen. Ja!’
Hij grijpt naar zijn keel en maakt een stikgeluid. ‘De strop.’
‘We zijn in Amerika vertegenwoordigd door Seymour Stein, de zakenman die ook de Ramones heeft gedaan en Madonna in het begin. Die man heeft miljoenen aan ons verdiend – wij niet, hij wel. Nou, dat weet je d
Focus - Biografie
Biografie
Focus wordt in opgericht door zanger en fluitist Thijs van Leer en gitarist Jan Akkerman, in hetzelfde jaar dat Akkerman ook de groep Brainbox opricht met drummer Pierre van der Linden. Samen met Van der Linden en Cyril Havermans, zanger en drummer van de band Big Wheel, wordt in het debuutalbum van Focus opgenomen. De plaat is geen doorslaand succes, maar nadat de single House Of The King een top hit wordt, geeft platenfirma Imperial de groep een tweede kans. Die wordt ten volle benut op de opvolger Focus II, die het rockkwartet maakt met de Britse producer Mike Vernon, bekend van zijn werk met Peter Greens Fleetwood Mac.
Nederpopklassiekers
Focus II bevat onder meer het ruim 22 minuten durende psychedelische stuk Eruption. De elpee bereikt in november de vierde plek in de verkooplijst. De single Hocus Pocus, met zijn kenmerkende gejodel, schopt het tot de twaalfde positie in de hitlijsten. Geen gigantische hit, maar wel een nederpopklassieker in spé. In wordt Havermans vervangen door Bert Ruiter, met wie wordt gewerkt aan de dubbelelpee Focus III. De eerste single is het instrumentale Sylvia, dat in het voorjaar van een top hit is. In de zomer volgt de single Tommy. Later dat jaar verzekert de band met Focus III zijn enige nummer 1
De waarheid volgens gitaarlegende Jan Akkerman unplugged
Hij oogt patent voor een jarige Amsterdammer die twee herseninfarcten overleefde. Strak lijf, zwart shirt, Ajax-pet boven fonkelende ogen. Jan Akkerman treedt nog veel op met zijn eigen band. Ietwat stramme vingers moet hij vooraf langer dan voorheen warm pingelen, maar zijn fans horen nog wekelijks de beste gitarist van Nederland op zijn Gibson Les Paul Personal.
Genieten
En Akkerman geniet daarvan. Niet van het wereldje - 'Daar heb ik een kolerehekel aan, met al die slijmerds en zakkenvullers die er in meelopen' - wél van mensen die zijn muziek mooi vinden. Al meer dan een halve eeuw.
Ik ben te lui om te liegen, ik wil alleen maar spelen, altijd.
Jan Akkerman
Onder hen ook fameuze gitaargenoten. Blueslegende BB King noemde Akkerman de beste met wie hij ooit speelde (op North Sea Jazz, jb). Superster anno nu Joe Bonamassa vindt het een eer dat hij vorig jaar een uur naast Jan aan tafel mocht zitten. Brian May van Queen vertelde dat hij als jongeling vergeefs probeerde licks uit zijn solo's te imiteren. ,,He's a genius."
Dat vindt Akkerman zelf in al zijn bescheidenheid eigenlijk ook. Technisch zeker beter dan Eric Clapton, natuurlijk de meerdere van Neil Young. Hij vertelt het allema
Interview en foto&#;s: Wouter Bessels
Archieffoto&#;s: wikipedia
&#;Het was écht een lastige klus&#;
Ga er maar aanstaan. Een boek schrijven over een talentvolle Nederlandse band die in haar gloriejaren wereldwijde successen behaalde, maar ook bol stond van spanningen tussen bandleden. Toch was Focus vooropgesteld een pionier op het gebied van instrumentale rockmuziek. Muziekjournalist en voormalig bassist Jaap van Eik waagde zich er vorig jaar aan en dook diep in de vele verhalen. Achter een biertje vertelt hij in het Nijmeegse café De Tempelier over het tot stand komen van “Focus: Wereldsucces, ego&#;s en machtsstrijd”. De jarige Haagse Nijmegenaar is tevreden met het resultaat. &#;Het is een samenhangend verhaal geworden dat lekker loopt.&#;
In tegenstelling tot zijn vroegere collega (drummer) Hans Waterman is een combinatie muzikant en schrijver bij Jaap van Eik niet aan de orde. Hij geeft toe dat hij al ruim 35 jaar de basgitaar nog maar zelden aanraakt. Tijdens een studie op de kunstacademie in Arnhem ontmoet hij Herman Brood, samen met hem zit hij in The Moans. Na onder meer Cuby & The Blizzards, Blues Dimension, Solution, Livin&#; Blues en Trace, eindigt Jaap in bij Vitesse. Daarna kiest hij voor het vak van popjournalist en staat hij in aan de start van h