Wanneer is johannes vermeer geboren
Een biografie schrijven van een man over wie zo weinig bekend is als Johannes Vermeer is een prestatie op zich. Het is Anthony Bailey (die eerder over Rembrandt schreef) gelukt, en het is nog een leesbaar boek geworden ook. In Gezicht op Delft (de Nederlandse vertaling van A View of Delft uit ) beschrijft hij naast het leven van de schilder ook de groeiende postume waardering voor diens werk. Daarbij laat hij uiteraard niet na de nodige aandacht te besteden aan de kunstkenners die zich lieten foppen door de werken van de twintigste-eeuwse meestervervalser Han van Meegeren.
Bailey beschrijft ook de lotgevallen van de schilderijen van Vermeer die tot op heden bewaard zijn gebleven. Vooral de ironie waarmee hij verslag doet van de wijze waarop (onder meer door sympathisanten van de IRA) diverse Vermeers werden gestolen is vermakelijk. Vermeers Musicerend trio, dat in in Boston werd ontvreemd door twee mannen die zich hadden verkleed als politieagenten, is nog altijd niet opgespoord.
Vermeer heeft alleen zijn schilderijen nagelaten, en voor de interpretatie daarvan heeft de biograaf slechts een beperkt aantal hulpmiddelen ter beschikking. Het belangrijkste hulpmiddel is technisch onderzoek, waarbij bijvoorbeeld duidelijk wordt wat Vermeer heeft weggeschilderd. Dat
Johannes Vermeer
Johannes Vermeer
Johannes werd op 31 oktober in in Delft geboren. Zijn vrouw heette Catharina Vermeer Bolnes, ze trouwden op 5 april en ze kregen in het totaal 11 kinderen, in 20 jaar. In werd hij voor het eerst een meester schilder genoemd.
Hij werd vooral bekent door zijn genre stukken waarin de problemen van het licht op geheel eigen wijze beschilderd zijn. Ook schilderde hij de stilte op eigen wijze.
Het kenmerkende van zijn schilderkunst is z’n enorme vakmanschap, realisme en oog voor detail.
Hij schilderde nooit fantasie, maar vooral de dagelijkse dingen, zoals het dorp waarin hij leefde en de vrouwen. Hij schilderde nooit meer dan twee of drie personen op een schilderij.
Hij werd pas bekent eind 19de eeuw. Hij was samen met Rembrandt van Rijn en Frans Hals de grootste Nederlandse schilders uit de 17de eeuw.
Hij kon van zijn schilderijen niet leven, dus had hij daarnaast nog een winkel met schilders benodigdheden.
Hij stierf op 43 jarige leeftijd op 15 december in in Delft.
Toen Johannes stierf hadden zijn schilderijen nog weinig waarde. Zijn schilderijen brachten toen evenveel op als een jurk of een kostuum in die tijd. Hij liet na zijn dood maar 30 tot 40 schilderijen na.
Uiteindelijk is hij gestorven in grote armoede en heeft zijn
Jan Vermeer
-
(ook wel Johannes Vermeer van Delft) Noord-Nederlands schilder, tegenwoordig na Rembrandt wellicht de meest gewaardeerde uit de 17e eeuw. Aan Vermeer worden slechts 35 schilderijen toegeschreven.
Over zijn leven is niet veel bekend. Hij trouwde in met een katholieke vrouw, deed in dat jaar zijn intrede in het schildersgilde, kreeg vijftien kinderen, kwam zelden buiten zijn geboortestad Delft, dreef daar een kunsthandel en wellicht een herberg, en had het niet altijd even breed.
In zijn werken onderscheidt men drie periodes. In de eerste waren zijn schilderijen groot en waren de onderwerpen historisch. Een van de twee werken uit die tijd is zijn enige bijbelse werk, Christus bij Martha en Maria (ca. ).
De meeste bekende schilderijen van Vermeer dateren uit de tweede periode, waarin hij overging op niet al te grote schilderingen van huiselijke taferelen. Interieurs met hooguit enkele figuren, lichtinval van links, geel en blauw. Ook het magistrale Gezicht op Delft () dateert uit deze tijd.
De latere werken zijn wat harder en minder natuurlijk, met veel aandacht voor decoratieve elementen.
werk van Jan Vermeer
Statenvertaling online - bijbel en kunst
Biografische schets
De 17de-eeuwse Hollandse schilder Johannes Vermeer is met zijn kleine overgeleverde oeuvre van zo’n 35 schilderijen wereldberoemd. Het meisje met de parel, een zogeheten tronie, en ook zijn stadsgezichten Gezicht op Delft en Het straatje zijn bij een groot, internationaal publiek geliefd. Daarnaast maakte Vermeer enkele historiestukken en verder vooral interieurstukken met daarin vaak één of twee figuren en een hoofdrol voor het licht. In dit genre is Het melkmeisje het bekendst.
Met zijn interieurstukken bouwde Vermeer voort op een Delftse traditie die al was ingezet door schilders als Emanuel de Witte en Pieter de Hooch. In Vermeers zorgvuldig samengestelde huiselijke taferelen is het beeldkader vaak krap. De kijker kan de – meestal vrouwelijke – hoofdpersoon daardoor van dichtbij gadeslaan bij zoiets intiems als het lezen van een (liefdes)brief. Het buitengewoon naturalistische licht (dat meestal door een raam links de scène binnenvalt), het heldere kleurgebruik en de levensechte weergave van texturen geven Vermeers voorstellingen een zeer realistische indruk.
Johannes Vermeer werd op 31 oktober in de Nieuwe Kerk in Delft gedoopt. Zelf afkomstig uit de lagere middenklasse (zijn vader was wever, herbergier en kunsthandelaar) trouwde hij boven
Johannes Vermeer () - Schilder
Johannes Vermeer kreeg van zijn biograaf na zijn dood de bijnaam 'de sfinx van Delft' aangezien er zo weinig bekend was over zijn leven en zijn schilderijen. Wanneer Vermeer begon aan zijn opleiding als schilder was niet duidelijk net als het feit wie zijn leermeester was en wanneer hij zijn studie afrondde. Dat zijn studie in ieder geval zijn vruchten had afgeworpen bleek in toen Vermeer werd toegelaten tot het prestigieuze Sint-Lukas schildersgilde te Delft. In hetzelfde jaar van zijn toelating trad hij ook in het huwelijk met Catharina van Bolnes die hem in de loop van hun huwelijk tien kinderen schonk. Vermoedelijk was zijn grote gezin een reden voor het feit dat Vermeer niet of nauwelijks aan schilderen toekwam want -voor zover bekend- vervaardigde hij in zijn hele leven 'maar' 45 schilderijen.Inhoud
Van Vos naar Vermeer
De vader van Johannes Vermeer, Reynier, was een actief man met een zeer brede interesse. Hij had zijn vrouw leren kennen tijdens zijn opleiding tot fluweelbewerker, ging na zijn opleiding handelen in stoffen, besloot vervolgens om herbergier te worden en combineerde deze laatste functie ook nog met die van kunsthandelaar. Ook op het gebied van zijn achternaam was Reynier nogal wispelturig. Hij ruilde zijn eigen achterna
Jan Vermeer
-
(ook wel Johannes Vermeer van Delft) Noord-Nederlands schilder, tegenwoordig na Rembrandt wellicht de meest gewaardeerde uit de 17e eeuw. Aan Vermeer worden slechts 35 schilderijen toegeschreven.
Over zijn leven is niet veel bekend. Hij trouwde in met een katholieke vrouw, deed in dat jaar zijn intrede in het schildersgilde, kreeg vijftien kinderen, kwam zelden buiten zijn geboortestad Delft, dreef daar een kunsthandel en wellicht een herberg, en had het niet altijd even breed.
In zijn werken onderscheidt men drie periodes. In de eerste waren zijn schilderijen groot en waren de onderwerpen historisch. Een van de twee werken uit die tijd is zijn enige bijbelse werk, Christus bij Martha en Maria (ca. ).
De meeste bekende schilderijen van Vermeer dateren uit de tweede periode, waarin hij overging op niet al te grote schilderingen van huiselijke taferelen. Interieurs met hooguit enkele figuren, lichtinval van links, geel en blauw. Ook het magistrale Gezicht op Delft () dateert uit deze tijd.
De latere werken zijn wat harder en minder natuurlijk, met veel aandacht voor decoratieve elementen.
werk van Jan Vermeer
Statenvertaling online - bijbel en kunst
Biografische schets
De 17de-eeuwse Hollandse schilder Johannes Vermeer is met zijn kleine overgeleverde oeuvre van zo’n 35 schilderijen wereldberoemd. Het meisje met de parel, een zogeheten tronie, en ook zijn stadsgezichten Gezicht op Delft en Het straatje zijn bij een groot, internationaal publiek geliefd. Daarnaast maakte Vermeer enkele historiestukken en verder vooral interieurstukken met daarin vaak één of twee figuren en een hoofdrol voor het licht. In dit genre is Het melkmeisje het bekendst.
Met zijn interieurstukken bouwde Vermeer voort op een Delftse traditie die al was ingezet door schilders als Emanuel de Witte en Pieter de Hooch. In Vermeers zorgvuldig samengestelde huiselijke taferelen is het beeldkader vaak krap. De kijker kan de – meestal vrouwelijke – hoofdpersoon daardoor van dichtbij gadeslaan bij zoiets intiems als het lezen van een (liefdes)brief. Het buitengewoon naturalistische licht (dat meestal door een raam links de scène binnenvalt), het heldere kleurgebruik en de levensechte weergave van texturen geven Vermeers voorstellingen een zeer realistische indruk.
Johannes Vermeer werd op 31 oktober in de Nieuwe Kerk in Delft gedoopt. Zelf afkomstig uit de lagere middenklasse (zijn vader was wever, herbergier en kunsthandelaar) trouwde hij boven