Rem koolhaas shanghai

Morgen is het zover. Wim van Krimpen neemt officieel afscheid van de Kunsthal in Rotterdam. De 'Macher' en het 'enfant terrible' van de kunstwereld verruilt het 'Ahoy' voor de cultuur' voor het mooiste museumgebouw in Nederland, het Gemeentemuseum Den Haag. Half september volgt zijn feestelijk vertrek uit het Fries Museum in Leeuwarden. Daar bepaalde vorig jaar een door hem zelf geïnitieerd referendum dat hij, ondanks het lokale gekrakeel over een verbouwing, over het Fries erfgoed en over het aantrekken van jonge randstad-kunstenaars, tòch als directeur mocht aanblijven. In kunsthistorische kringen lijkt men voor Den Haag het ergste te vrezen. Met een tot in de finesses gerestaureerd monument, Berlage's heiligdom uit , trek je weinig publiek. Van Krimpen zal van het museum een 'must' moeten maken. En daar zit hem de crux. Hoe populistisch gaat hij te werk? Hij is geen kunsthistoricus, hij wordt door het academisch front niet als 'één van ons' beschouwd. Zijn stijl en smaak acht men nogal dubieus en modieus. Er ligt, aldus de sceptici, met zijn komst een museale verpretparking op de loer. Aan de andere kant vreest diezelfde wereld zijn strijdlust, zijn inventiteit en zijn openhartigheid. Hij doet wat hij zegt en hij zegt wat hij denkt. En dat is on

Altijd vertrouwen

Altijd Vertrouwen

Deze week zijn de Paralympische Spelen in Rio. Roeier Alexander van Holk doet mee. Samen met Sander Pleij kijkt hij vooruit naar de wedstrijd en terug op zijn leven. ‘Niet denken aan de pijn.’

De nacht

Jan zegt je moet de spanning toelaten. Probeer die niet van je af te zetten, je krijgt ’m toch. En als-ie komt, focus je dan op je taak. Wat je moet doen: goed plaatsen, niet te lang doorhalen, de bladen kort in het water houden, ruimte maken, vlot terugdraaien.

Hij zal het visualiseren, straks in bed, in Rio, de nacht voor de strijd. Met zijn armen of alleen zijn handen maakt hij dan de bewegingen – doet hij nu al soms. Wat kan hij straks controleren? Stiekem zal hij ook even denken aan de mogelijke uitslag: met wie zit hij in de heat? Wie moet hij kunnen pakken? Daar krijgt hij zin van. Zin om het theoretische resultaat tot realiteit te maken. Wordt hij zó enthousiast van, moet hij zichzelf tot rust brengen. Zoveel zin dat hij anders niet meer kan slapen.

Maar als hij eenmaal slaapt, dan slaapt hij wel door. Straks.

Zijn verhaal: winnen

De boot betaalt hij zelf, het maandenlange verlof van zijn werk ook. Is niet erg, hij verdient veel. Dat is wel zo fijn als je een handicap hebt en van alles in aangepaste vorm nodig hebt. Het is



Biografie

Rem Koolhaas werd in geboren in Rotterdam. Hij begon zijn carrière als scenarioschrijver en journalist bij de Haagsche Post. In voltooide hij zijn studie architectuur aan de Architectural Association in Londen en richtte in samen met Madelon Vriesendorp, Elia Zenghelis en diens vrouw Zoe Zenghelis OMA in Londen op. In opende OMA een kantoor in Rotterdam, waar tot op heden het hoofdkantoor is gevestigd.

OMA won aanvankelijk vooral aan bekendheid door het winnen van prijsvragen, zoals die voor de uitbreiding van het Tweede Kamergebouw in Den Haag (), de Très Grande Bibliothèque () en de Bibliothèque van Jussieu (), beide in Parijs. Hoewel deze projecten niet werden uitgevoerd, waren ze vernieuwend en daardoor belangwekkend onder architecten. Koolhaas werd niet alleen bekend door zijn opzienbarende ontwerpen, maar ook door zijn rol als journalist cq schrijver. In publiceerde hij Delirious New York, over de architectuur van de grote stad. In verscheen van zijn hand S,M,L,XL een verzameling projecten van het bureau en teksten over de stad en de ontwikkeling van architectuur. In samenwerking met de Harvard Graduate School of Design werkte hij aan The Harvard Guide to Shopping, een analyse van de rol van commercie en consumptie in de samenleving en architectuur,

00

Inleiding
Biografie
OMA & AMO
WerInleiding
Biografie
OMA & AMO
Werken
Conclu-
sie
Bronnen-

Bronnen
lijst ken
Conclu-

Inleiding


Biografie


OMA & AMO


Werken


Conclusie


Bronnenlijst

Inleiding

Deze scriptie gaat over een architect. Niet zomaar een architect, maar de bekendste architect van Nederland die ook nog internationaal veel faam heeft. Zijn naam is Rem Koolhuis en ik heb gekozen deze scriptie over hem te doen om meerdere redenen. Een daarvan is omdat ik zelf voor een project van het vak Culturele en Kunstzinnige Vorming 3 een maquette heb gemaakt. Deze scriptie moest met dit project te maken hebben en vandaar dat ik het over een architect wilde doen. Mijn moeder vertelde me dat Rem Koolhuis een heel bekende architect was en nadat ik foto&#;s had opgezocht van zijn gebouwen wist ik dat ik mijn scriptie over deze man en zijn werk wilde doen. Er liggen zelfs enkele connecties tussen mijn maquette en enkele werken van hem. De mooiste gebouwen vind ik futuristische gebouwen en zijn werken, vooral de laatste jaren, zijn vaak erg futuristisch.




















Een voorbeeld is de Central Chinese Television Tower die nog in aanbouw is, en waarvan hierboven een afbeelding staat. Dit gebouw en andere werken zoals het Educatorium op de voorpagina, zal i

Slavische Studies

 

De belangrijkste architectuurstroming die Rusland heeft voortgebracht is het constructivisme. Deze stroming ontstond als gevolg van de Russische revolutie van Met de totale verandering van de samenleving was er plotseling de roep om een nieuw soort kunst; een kunststroming die niet afstamde van de ‘oude’ kunst, die – volgens deze kunstenaars- ‘vervuild’ was met sporen van het oude tsaristische stelsel.

Een van de belangrijkste kunstenaars die ontwikkelde aan het constructivisme was El Lissitzky. Lissitzky had in Duitsland gestudeerd en was in zijn studieperiode onder andere in aanraking gekomen met Theo van Doesburgh1. Van Doesburgh was in deze periode net bezig met De Stijl, de kunstenaarsgroep die werkte met geometrische vormen en primaire kleuren.

In de zoektocht naar een kunststroming die vrij stond van het verleden, werd al snel inspiratie geplukt uit de geometrische vormen van De Stijl; immers een vierkant of cirkel kon moeilijk een oude feodale waarde bevatten. In de eerste jaren na de revolutie was er dan ook een sterke wisselwerking tussen de avant-gardistische kunststromingen in West-Europa en de constructivisten in Rusland. Deze samenwerking ging zelf zo ver dat enkele (communistische) architecten uit Nederland een tijd naar Ruslan