Jan wolkers biografie onno blom
Onno Blom gaat de langverwachte biografie van Harry Mulisch () schrijven
Onno Blom, schrijver, biograaf van Jan Wolkers en medewerker van deze krant, gaat de langverwachte biografie van Harry Mulisch () schrijven. Blom neemt de opdracht over van de eerder beoogde biograaf Robbert Ammerlaan (80), de vroegere uitgever van Mulisch bij De Bezige Bij. Het boek zal naar verwachting in het najaar van verschijnen met als werktitel De magiër. Ammerlaan heeft zich volgens de uitgever ‘om persoonlijke redenen uit het project moeten terugtrekken’.
Het is niet het eerste biografische werk dat Blom schrijft over Harry Mulisch, de auteur van klassiekers als Het stenen bruidsbed (), De aanslag () en De ontdekking van de hemel (). Hij werkte eerder samen met de schrijver aan het biografische fotoboek Mijn getijdenboek ; Zijn getijdenboek , dat in verscheen. ‘Het kwam in die periode ook wel ter sprake dat ik een biografie zou schrijven’, zegt Blom. ‘Mulisch zei daar twee dingen over: ‘Ik vind het een prima idee.’ En: ‘We gaan het niet doen.’’ Volgens Blom vond Mulisch dat een schrijver pas na zijn dood een biografie verdiende, waar hij dan aan toevoegde ‘dat hij niet van plan was dood te gaan’.
Postuum
In overleed Mulisch toch, negen jaar na het verschijnen van zijn laatste roman
Onno Blom wint Nederlandse Biografieprijs met biografie van Jan Wolkers
De jury, onder leiding van Lisa Kuitert, schrijft in haar juryrapport: ‘We hebben – net zoals zoveel andere lezers deden – geleefd met Jan Wolkers, over zijn schouders meegekeken naar zijn liefdes, zijn verdriet, de talrijke diertjes en plantjes die hij met zo veel aandacht beschreef. We hebben de kunstenaar ontmoet, de schrijver mogen voelen.’
De Jan Wolkers-biografie was voor Onno Blom ‘de opdracht van zijn leven’, zo bekende hij eerder in een vraaggesprek met de Volkskrant. Tien jaar werkte Blom aan zijn biografie, waarin de biograaf een man tot leven wekt die ver afstaat van het beeld van Wolkers in de laatste jaren van zijn leven. De beminnelijke opa die in de achtertuin van zijn Texelse villa de egeltjes te eten geeft en zijn derde echtgenote Karina omhelst, blijkt ook een agressieve testosteronbom en een buitengewoon jaloerse minnaar.
Naast Onno Blom waren ook de volgende schrijvers genomineerd: Angela Dekker en Jessica Voeten (voor Moed en overmoed. Leven en tijd van Mata-Hari ), Eva Rovers (Boud. Het verzameld leven van Boudewijn Büch), Jolande Withuis (Juliana, Vorstin in een mannenwereld) en Marita Mathijsen (Een bezielde schavuit. Jacob van Lennep). Pikant detail: Marita Mathijsen
Over de biografie van Jan Wolkers (), waarop neerlandicus Onno Blom in oktober promoveerde, is nogal wat commotie ontstaan.
Achteraf bleek dat de eerste promotiecommissie de dissertatie had afgewezen, waarna – zeer ongebruikelijk – een nieuwe commissie was benoemd, die het academische werkstuk wel goedkeurde. De eerste groep geleerden vond dat Wolkers te weinig ‘in zijn tijd’ werd geplaatst, dat de maatschappelijke en culturele context te veel ontbrak, en dat de volledige concentratie op de hoofdpersoon het boek onvoldoende ‘wetenschappelijk’ maakte.
Het litteken van de dood is inderdaad geen ‘duidende’, maar een ‘inventariserende’ biografie, waarin Blom op basis van het zeer omvangrijke archief van de schrijver en beeldend kunstenaar heel nauwgezet diens leven reconstrueert. Wolkers werd volwassen tijdens de Tweede Wereldoorlog, een periode die hij zelf indringend heeft beschreven in bijvoorbeeld Kort Amerikaans. Maar Blom heeft zich niet verplicht gevoeld om uitgebreid in te gaan op de Duitse bezetting van Nederland, omdat hij er waarschijnlijk – en terecht – van uit is gegaan dat wie een biografie van bijna duizend bladzijden over een schrijver en kunstenaar gaat lezen, een redelijk beeld van deze ‘context’ zal hebben.
Nieuws: Onno Blom in de zeik genomen door het Literatuurmuseum over Wolkers-ontdekking
Maar liefst vijf pagina&#;s ruimde de Volkskrant in voor de ontdekking van Onno Blom dat er in het typoscript van Turks Fruit passages geschrapt waren. Vandaag stond in de Volkskrant een pijnijke brief van Bertram Mourits, hoofd collecties Literatuurmuseum, waarin hij de ontdekking nogal relativeert.
In een boeiende bijdrage over de ontstaansgeschiedenis van Turks Fruit schrijft Onno Blom: ‘Geen van de typoscripten van Turks Fruit bestaan nog.’ Goed nieuws voor de Wolkers-vorser: het Literatuurmuseum in Den Haag heeft een complete versie in de collectie, die vol staat met correcties.
En dat niet alleen: het museum heeft zelfs heel veel typoscripten van romans van Wolkers.
De ingezonden brief eindigt met een steek onder water naar de Blom die een biografie over Jan Wolkers geschreven heeft waarvan de wetenschappelijkheid al eerder is aangevochten:
Voor Wolkers-onderzoekers is er nog veel te ontdekken. En niet alleen voor hen.
Lees de hele brief hier.
Onno Blom
Onno Blom () studeerde in cum laude af in de Nederlandse taal- en letterkunde en Culturele Studies. Na een aantal jaren te hebben gewerkt als literair redacteur bij dagblad Trouw en korte tijd als hoofdredacteur van Uitgeverij Prometheus Bert Bakker en adjunct-directeur van De Bezige Bij, is hij werkzaam als freelance journalist en literair criticus. Hij maakte voor Teleac een aantal radioprogramma’s en treedt op als interviewer en presentator bij literaire bijeenkomsten in het land. Blom is de officiële biograaf van Jan Wolkers.
Blom stelde de bloemlezing Een reservaat van pekelharingen () samen - een bundeling beschouwingen van buitenlandse schrijvers over Nederland - en schreef Het fotografisch geheugen (over foto’s van Nederlandse fotografen, ), Zolang de voorraad strekt (een geschiedenis van de Boekenweekgeschenken, ), Zijn getijdenboek(), een geïllustreerd biografisch portret van Harry Mulisch, en Het fabeldier dat Komrij heet (), een monografie van Gerrit Komrij. Zo is het genoeg uit is het verslag van het laatste jaar van Jan Wolkers.
19 oktober , op de tiende sterfdag van Jan Wolkers, verschijnt het langverwachte Het litteken van d