Günter guillaume biografie
"De val van Brandt zie ik als een grote nederlaag"
Interview met Markus Wolf
Markus Wolf: "Je vraagt je altijd af: wat blijft er over? Ik heb net mijn tachtigste verjaardag gevierd, in Zuid-Afrika. Ik wilde geen gedoe, maar het werd een groot feest, tussen vrienden van het ANC. De DDR had ze toentertijd geholpen, niet veel, maar toch. Ik had in Zuid-Afrika het gevoel dat het allemaal niet voor niets was geweest."
'Het', dat is Wolfs leven in de DDR. Vooral de 34 jaar dat hij, als generaal en onderminister, de Hauptverwaltung Aufklärung (HVA) leidde, de buitenlandse inlichtingendienst van het ministerie voor Staatsveiligheid. Zijn opdracht: de klassieke spionage met agenten coördineren. Maar Wolf is ook een bon-vivant. Een Zwaab, uit een familie van Bildungsbürger, met gevoel voor een goed gesprek bij een goed glas wijn. Hij schreef zelfs een boek over de Russische keuken. Vader Friedrich Wolf was een fameus arts en toneelschrijver, die eind jaren twintig communist werd. Broer Konrad was een van de beste filmmakers van de DDR en leidde de Academie van de Kunsten. Nadat Konrad in was overleden, gebruikte Markus hem, zoals hij zegt, als 'schild' om zijn ongenoegen te ventileren over de verstarring en het gebrek aan openheid in de staat die hij desondanks ste
Brandt leidde Duitsland terug in Europese beschaving
'Niets komt vanzelf en weinig is blijvend.' Woorden van Willy Brandt vorige maand, die hij zelf niet meer kon uitspreken. Hij wist dat alleen een persoonlijke inzet kan leiden tot een betere, menselijker samenleving.
Er was een eerlijke, geloofwaardige man voor nodig. Vier jaar slechts duurde zijn kanselierschap, tussen en , maar in deze korte periode werden in Warschau, Moskou, Praag en Berlijn de moeilijkste verdragen gesloten uit de na-oorlogse geschiedenis van alleen kreeg hij voor zijn toenadering tot het oosten in de Nobelprijs voor de Vrede, ook legde hij met zijn Ostpolitik de fundamenten voor de normalisering van de betrekkingen tussen Oost en West, voor een ontspanningsproces dat aan de Koude Oorlog een eind zou Brandt was een Europa zonder het Oosten een torso, terwijl voor Adenauer het Oosten - ook het Duitse - vreemd was. Voor de oude man uit het Rijnland hield Europa achter de Elbe op en als hij al met de trein naar Berlijn moest dan trok hij bij Maagdenburg de gordijnen dicht 'om de Aziatische steppen niet te hoeven zien'.Maar de diepere betekenis van die Oosteuropese verdragen lag in de erkenning dat Duitsland moest buigen voor de geschiedenis, moest aanvaarden dat verloren was wat de oudere generatie vers
De Duitse liberale politicus Hans-Dietrich Genscher () was van tot minister van Buitenlandse Zaken. Als partijleider speelde hij een sleutelrol in het beëindigen van de sinds bestaande coalitie met de sociaal-democraten, ten gunste van een regering met de christen-democraten. Tot zijn vrijwillige aftreden in was Genscher de tweede man binnen de regeringen van bondskanselier Helmut Kohl.
Jeugd, studie en vlucht naar West-Duitsland
In ging Genscher rechten studeren. Voor de kerst werd hij ernstig ziek. Hij bleek longtuberculose te hebben. Het zou zeker tien jaar duren, met periodieke terugvallen, voor de jonge Genscher daarvan volledig genas. Ondanks zijn gezondheidsproblemen behaalde hij in zijn eerste staatsexamen. Hij benadrukte later dat dit enkele dagen was voordat de Duitse Democratische Republiek (DDR, Oost-Duitsland) werd opgericht.
De DDR was formeel nooit een éénpartijstaat, al was het niet de bedoeling dat andere partijen dan de communisten een serieuze kans maakten. Als student werd Genscher lid van de Liberal-Demokratische Partei Deutschlands (LDP of LDPD). In de DDR had
Het begrip Ostpolitik, ook wel neue Ostpolitk genoemd, is een politieke term uit de periode van de Koude Oorlog. Op initiatief van Willy Brandt () paste de democratische Bondsrepubliek Duitsland (BRD) zijn houding richting de communistische Deutsche Demokratische Republik (DDR) en de Sovjet-Unie aan en trad een periode op van ontspanning tussen deze landen.
De kernwoorden van Brandts Ostpolitiek waren &#;voorzichtige toenadering&#;, termen uit een speech die zijn adviseur Egon Bahr () in juli had gehouden:
Wandel durch Annäherung
Overigens beschouwen historici en politicologen Egon Bahr &#; staatssecretaris en minister onder Brandt &#; als de echte &#;architect van de Ostpolitik&#;. Bahr trad, deels achter de schermen, op als de belangrijkste adviseur van Brandt.
Achtergrond Ostpolitik
In de jaren waren de ver
Eén van de opmerkelijkste politici uit de tweede helft van de twintigste eeuw is zonder twijfel Willy Brandt (). Zijn politieke leven overspande een groot deel van de twintigste eeuw met zijn oorlogen, wapenwedloop, Europese integratie, ineenstorting van het communisme en vorming van een heel ‘nieuw’ Europa na het einde van de Koude Oorlog, met het begin van een periode van vrede en van economische voorspoed.
Wereldwijde naamsbekendheid kreeg Brandt door de bouw van de Muur in augustus Het bezoek van Kennedy aan het geplaagde stadsdeel met hem aan zijn zijde blijft onvergetelijk. Dat jaar startte ook Brandts loopbaan in de nationale politiek. Aanvankelijk met beperkt succes, tot hij in Minister van Binnenlandse Zaken en van tot Kanselier werd. Voor zijn Ostpolitik en zijn knieval in Warschaukreeg hij in de Nobelprijs voor de Vrede. Zijn plotselinge aftreden in volgde op de ontmaskering van zijn naaste medewerker Gunter Guillaume als DDR-spion. Nadien werd hij een internationaal gerespecteerd staatsman, die in zijn droom van de hereniging van de twee Duitslanden alsnog in vervulling zag gaan.