Biografie ernst boris boekwinkeltjes
€ 3,50
€ 3,50
€ 6,90
€ 6,95
€ 6,50
pseudologia: hij bespeelde toen zelfs nog geen instrument. In het Nederlands Jazz Archief komt zijn naam alleen voor in de jaren en in dat eerste jaar dan nog alleen als bestuurslid van twee jazzclubs. Daarna heeft hij alleen zo'n anderhalf jaar meegespeeld in amateur-jazzbandjes met af en toe een betaald optreden. Voor de kost zat hij na zijn schooltijd eerst een jaar in Amsterdam op kantoor om daarna assistent te worden bij zijn vader (die een éénmansinstallatiebedrijfje had) en vervolgens bij de filmer Lou van Gasteren.
Vanaf begin had Ernst van Altena zijn draai gevonden als meteen succesvol en goed betaald reclametekstschrijver. Ook later verdiende hij met dit werk een deel van zijn inkomen. De korte jazztijd was voorbij en na kennismaking met een wat oudere, doortastende en uitgesproken francofiele vrouw, met wie hij een paar jaar later getrouwd is en die veel voor zijn loopbaan heeft betekend, begon hij in (en niet eerder) met het vertalen van Franse chansons: van Brassens, Béart, Bécaud.
In leidde dat tot het vertalen, in opdracht, van tientallen liedjes van Jacques Brel. Guus Luijters schrijft in zijn levensbericht (p. 41): ‘Dat hij nooit van Brel kon loskomen, irriteerde Van Altena een beetje. In een interview ter gelegenheid van
Inhoudsopgave
In de rubriek 'Kritiek' worden vertalingen diepgaand en uitvoerig besproken. De relatie tussen vertaling en origineel komt aan bod, maar de vertaling wordt ook gezien als nieuwe, zelfstandige tekst met eigen kwaliteiten. Ditmaal worden twee lijvige boeken besproken, een literair en een niet-literair werk, die zijn vertaald door dezelfde vertaler.
Twee Franse schrijvers, van elkaar gescheiden door een wereld van verschil, bijeengebracht in één kritiek. Ik zou natuurlijk kunnen proberen dit onverwachte vis-à-vis te motiveren door erop te wijzen dat er wel degelijk zekere overeenkomsten bestaan tussen beider leven en werken. Ze zijn bijvoorbeeld geen van tweeën met gewone maat te meten: François Rabelais (?) was een vaandrager van het humanisme, die zijn klassieken door en door kende, correspondeerde met de groten van zijn tijd, zoals Budé en Erasmus, maar toch ook graag, gek genoeg, een middeleeuwse feestneus opzette; Boris Vian () was een ingenieur met een hartkwaal, die desondanks, gek genoeg, ’s avonds in Saint-Germain-des-Prés heel fanatiek de jazztrompet bespeelde, en op vertrouwelijke voet stond met de groten van zijn tijd, zoals Sartre en de Beauvoir. Allebei kenden ze ook de neiging om de goegemeente te provoceren door middel van hun werk: Rabelais spo
Stijn Franken | Miek Smilde Laatste man
Over schuld, straf en sterfelijkheid
In Laatste man vertelt Stijn Franken, die gedurende zijn carrière onder andere Lucia de Berk, Volkert van der G. en Willem Holleeder bijstond, aan de hand van enkele spraakmakende zaken over zijn ervaringen als strafrechtadvocaat. Via de processen tegen Charles Z. en Kobus L. in de jaren negentig en de gerechtelijke dwalingen uit het begin van deze eeuw, komt hij te spreken over de verharding van het strafrechtklimaat, de toename van het aantal levenslang gestraften en het gevaar dat ontstaat als
Nederlands | 6 uur 38 minuten ( MB) | LUX, Amsterdam |
Luisterboek (digitaal)
Rob Bruntink De kist
bekende Nederlanders over de grote vragen van het leven
In het boek ‘De kist’ verzamelt journalist Rob Bruntink de meest prachtige en inspirerende uitspraken uit het gelijknamige televisieprogramma. Al meer dan tien jaar gaat presentator Kefah Allush voor het po in zijn Fiat op bezoek bij bekende Nederlanders. Hij gaat met hen in gesprek over leven en dood Ze spreken over onderwerpen als verlies, rouw, sterfelijkheid, euthanasie, dementie, zelfdoding, afscheid nemen en het leven na de dood. Bijna en passant worden daardoor waardevolle levenswijsheden
Non-fictie
Nederlands | ePub2 | Ten Have, Utrecht |
E-book