Van welke voetballer schreef bert voskuil de biografie
Vermoedelijk kunnen veel mensen dit lied moeiteloos meezingen. Niet dat deze eerste single in meteen aansloeg, nee, maar in opent de dubbelelpee Vijf Jaar Hits van Boudewijn de Groot ermee: Strand. De dubbel verkoopt als een tierelier, in staat de teller op stuks. Met Noordzee, Verdronken vlinder, Meisje van Zestien, Welterusten meneer de president, Land van Maas en Waal, Testament en het wonderschone Eva vestigt De Groot zijn naam. Sindsdien maken zijn liedjes deel uit van het collectieve geheugen van de protestgeneratie.
Dat alles komt weer boven na lezing van het net verschenen Boudewijn de Groot oeuvre boek – de verhalen van alle liedjes, van de hand van Peter Voskuil, die in al een biografie uitbracht over Lennaert Nijgh, maatje en tekstschrijver van de protestzanger. De Groot is zelf coauteur.
van der Heijden
door Sander Bax
1. Biografie
Adrianus Franciscus Theodorus van der Heijden, geboren op 15 oktober in het Brabantse Geldrop, groeide op in een arbeidersmilieu. Zijn vader werkte bij Brabantia en Philips als lakspuiter, zijn moeder was thuis bij de kinderen. Het gezin bestond verder uit zus Marianne en broer Frans. Van der Heijden bezocht de Frater Andreasschool in Geldrop en de hbs van het Sint-Joriscollege in Eindhoven, waar hij in eindexamen deed. Vanaf volgde hij aan de Katholieke Universiteit Nijmegen de studies psychologie en filosofie. In de filosofie behaalde hij zijn kandidaats. In begon hij aan de Universiteit van Amsterdam aan een studie Esthetica. Hij brak de studie af om schrijver te worden.
In debuteerde Van der Heijden onder het pseudoniem Patrizio Canaponi in het literaire tijdschrift De Revisor. Later hanteerde hij ook de schrijversnaam Incidenteel werkte hij mee aan Raster, De Gids, Dietsche Warande & Belfort en Optima, het tijdschrift waarvan hij in eenmalig gastredacteur was. Een groot deel van zijn werk is in het Duits vertaald; van enkele werken bestaan vertalingen in het Russisch, Bulgaars, Zweeds, Spaans en Fins.
Het werk van Van der Heijden is veelvuldig bekroond. In ontving hij voor de verhalenbundel Een gonde (eigen publicaties: tekst, eventueel met foto&#;s, maar ook fotoboeken e.d.) Jutka Rona, De harinkjes gaan hinkelen, in Tombola 17 april , p. Jutka Mol-Rona, &#;O, bent u fotojournaliste?&#;, in Tussen de rails. Maandblad voor de Nederlandse Spoorwegen 7 (mei ) 12, p. (met foto&#;s). Jutka Rona, Wolvenstraat , tussen 12 en 2/between 12 and 2, Amsterdam (Mart Spruyt) (met foto&#;s). Jutka Rona, Ons erf, in Nieuwe Revu (30 september ) 39, p. (met foto&#;s). Jutka Rona, Holland. Kunst, Kultur und Landschaft. Ein Reisebegleiter durch Stadte und Provinzen der Niederlande, Keulen (DuMont) (met foto&#;s) (serie: DuMont-Dokumente). Jutka Rona, Onze Canadese bevrijders komen weer, in Nieuwe Revu (7 december ) 49, p. (met foto&#;s). Jutka Rona, Craig Russell, in Nieuwe Revu (18 januari ) 3, omslag, p. (met foto&#;s). Jutka Rona, Nederland. Kunst en Kuituur in stad en land, De Bilt (Cantecleer) (met foto&#;s). Jutka Rona, De Bromvlieger, in Nieuwe Revu (26 maart ) 12, p. (met foto&#;s). Jutka Rona, De laatste ooggetuigen van operatie Overlord, in Zero 4 (mei ) 3, omslag, p. (met foto&#;s). Jutka Rona, Budapest revisited, in Holland Herald 17 (juli ) 7, p. (met foto&#;s). Jutka Rona, Waddenfotograaf, in Wadden 19 (februari ) 1, p. (met Sinds de tweede helft van de twintigste eeuw wordt in West-Europa een groot project doorgevoerd: de aanval op de natiestaat. Enerzijds werden er een aantal supranationale organisaties opgezet, zoals de Europese Unie of de Wereldhandelsorganisatie, die de staten het recht ontnomen hebben om hun beleid te bepalen en om recht te spreken. Anderzijds werd door massa-immigratie de nationale cultuur bewust verzwakt en neigt men zelfs naar rechtspluralisme waarin elke groep kan leven volgens de eigen normen. Deze aanval op de natiestaat die door de Europese elites is ingezet, heeft finaal een wereld zonder grenzen tot doel. En dat is problematisch. Grenzen bepalen immers een politieke gemeenschap en politieke gemeenschappen zijn nodig voor de organisatie van een democratisch bestel. Dat is de stelling die Thierry Baudet verdedigt in zijn boek De aanval op de natiestaat, de handelseditie van zijn proefschrift. Het boek leest als een trein. Baudet heeft een scherpe pen en formuleert goed. Hij schudt op het juiste moment sprekende citaten uit zijn mouw, geeft blijk van een grote belezenheid en zet met markante voorbeelden zijn betoog heel sterk in de verf. Maar wie met Baudet in die trein stapt, Gisterenavond ben ik met Martijn naar Jeroen van Merwijk geweest in De Lampegiet. Zijn nieuwe programma heet 'Dat kunnen alleen de héle groten'. De zaal was lang niet uitverkocht, maar toch hoort hij wat mij betreft, samen met Joop Visser en Kees Torn (in dit genre) inderdaad tot de hele groten. Woordspelig, hard en kritisch. Het is natuurlijk mooi meegenomen dat ik mijn eigen ideeën door hem bevestigd hoor worden (tegen terreinwagens, VVD, Donner, weer een nieuw kut-magazine, privatisering en marktwerking - om maar eens wat te noemen). Zijn eerste column begint als volgt: Vanmiddag met Martijn naar het dorp geweest. Op de Zandstraat kwamen we langs boekhandel Van Kooten. Het was de laatste dag van de opruiming. Op de ramen zaten grote papieren met daarop: 'Opruiming. Tas vullen voor &#; 10,00'. Hij wil dus echt niets meer terug zetten in de schappen. Ik heb toch maar een tasje gevuld, o.a. Geert Mak, Bram Peper, Marcel Mör Primaire bibliografie
Boeken
[B] De aanval op het serene debat. Een polemisch boek van Thierry Baudet
Na afloop van de voorstelling verkoopt hij zijn eigen CD's en boeken, zittend op de rand van het podium. Ook daarvoor viel de belangstelling me wat tegen. Ik kocht:
- Dit lees je nooit (een bundeling van zijn columns voor het Utrechts Nieuwsblad)
- Dat kunnen alleen de héle groten (inderdaad, de cd van deze show)