Donau biografie van de donau

Donau

Claudio Magris
Donau. Biografie van een rivier
De Bezige Bij,

 

Door Jilt Jorritsma, schrijver, essayist en PhD-kandidaat aan de Open Universiteit

In een iconische scène uit Mrs. Dalloway laat Virginia Woolf een vliegtuig letters in de hemel boven Londen schrijven. Het vliegtuig creëert een moment van eenheid tussen de eenzame hoofdpersonen van de gefragmenteerde stad. Hun blikken ontmoeten elkaar in de lucht. Ze volgen de gang van hetzelfde object en proberen daarin een boodschap te ontcijferen.

In Donau doet Claudio Magris iets vergelijkbaars: hij toont hoe een rivier door verschillende mensen, in verschillende tijden en culturen, is gadegeslagen. Allemaal bogen ze zich over haar oevers om in het water een hogere betekenis te ontwaren. Hun blikken worden verenigd in de golven van de Donau.

Magris wil het landschap zijn schrijven laten dicteren. Zijn inmiddels klassieke Donaubiografie ‘moet volmaakt vergroeien met het onderwerp’. Dat blijkt niet gemakkelijk. Zijn onderwerp stroomt namelijk zonder ophouden, zonder kennis van zinnen en van een taal. Wie de rivier probeert te beschrijven loopt het risico haar te kanaliseren, de chaotische stroom een eenheid op te leggen die ze niet bezit. Om aan die neiging tot eenheid te ontkomen, volgt Magris de route v

Donau

Het was prima om interactief bezig te zijn met dit boek

[Recensie] De Donau is de op één na langste rivier van Europa die ontstaat in het Zwarte Woud in Duitsland en die via de Donaudelta uitmondt in de Zwarte Zee. De Italiaanse schrijver, vertaler en filosoof Claudio Magris heeft, volgens de beschrijving, een moderne odyssee langs het kloppend hart van Centraal-Europa geschreven. Hij volgt de loop van de rivier, van Duitsland via Oostenrijk en Hongarije, de Balkan, Roemenië en Bulgarije en zoekt uiteindelijk naar de definitieve monding in de Zwarte Zee.

Het is geen reisbeschrijving alleen, het is een ontmoeting met plaatsen, mensen, gebeurtenissen en verhalen die hij tegenkomt. Soms dingen die Magris meemaakt onderweg, soms puttend uit zijn kennis. Hij begint echter met een staaltje aardrijkskunde, want waar ontspringt de Donau nu precies? Daar begint het gedonder al, want dat is nog niet zo makkelijk. Twee plaatsen maken er aanspraak op en er is zelfs een verhaal dat de rivier doodgewoon bij een kraan begint die men niet dicht krijgt.

Vervolgens gaat Magris op pad en komt bij Ulm in de Duitse deelstaat Baden-Württemberg. Hier wordt de Donau bevaarbaar, maar Magris staat vooral stil bij de overgave aan Napoleon van de Oostenrijkse generaal Ma

Overpeinzingen door de Italiaanse filosoof en germanist over de cultuur, literatuur, geschiedenis en filosofie van Midden-Europa tijdens een reis langs de Donau.

Inhoud
Non-fictie
Onderwerpen: Volwassenen
Geschiedenis & Politiek | Literatuur & Romans
Onderwerpen
Cultuurgeschiedenis; algemeen | Cultuurgeschiedenis | Donau | Midden-Europa | Reisbeschrijvingen
Taal
Nederlands
Ook beschikbaar als
Gesproken boek

Je leent dit boek bij je eigen Bibliotheek. Vul de vier cijfers van je postcode in en vind je Bibliotheek.

Versies

  • Zesde druk

    Uitgever
    De Bezige Bij, Amsterdam
    Verschenen
    ISBN
    Kenmerken
    pagina&#;s
    Aantekening
    vertaling [uit het Italiaans] Anton Haakman
    1e druk Nederlandse uitgave: Amsterdam : Bakker,
    Vertaling van; Danubio. - Milano : Garzanti, - (Saggi blu)
  • 4e dr

    Uitgever
    De Bezige Bij, Amsterdam
    Verschenen
    ISBN
    Kenmerken
    pagina&#;s
    Aantekening
    vert. [uit het Italiaans] Anton Haakman
    1e dr. Nederlandse uitg.: Amsterdam : Bakker,
    Vert. van; Danubio. - Milano : Garzanti, - (Saggi blu)

Recensies

Log in met je bibliotheekpas en bekijk de recensies op Literom.
In de bibliotheek hoef je niet in te loggen.

Ga naar de recensies

Donau  -  C. Magris

Donau is een moderne odyssee langs het kloppend hart van Centraal-Europa, waar het leven wordt beïnvloed door het Oosten en het Westen, door het christendom en de islam. De loop van de oude rivier volgend, van de oorsprong in de heuvels van Beieren, door Oostenrijk en Hongarije, via de Balkan naar de Zwarte Zee, voert de reiziger langs landschappen een grote verscheidenheid aan volken en culturen hun sporen hebben achtergelaten. Magris neemt ons mee op zijn bijzondere tocht verrijkt door ontmoetingen, mijmeringen en geesten uit het verleden, van Ovidius tot Marcus Aurelius, van Kafka tot Canetti. Met zijn loflied op de Donau heeft Claudio Magris een meesterwerk gecreëerd, waarin eruditie en een weergaloze schrijfstijl moeiteloos een verbond zijn aangegaan.

'Filosofie, oorlog, geschiedenis en politiek worden vermengd met nieuwsgierigheid, stijl en een enorme kennis.' - The Observer

'Op vrijwel iedere pagina is wel een passage te vinden die het hart een sprongetje doet maken Een meesterwerk.' - John Banville

Zo’n 35 jaar na de eerste editie van ‘Donau’ blijft het verlangen naar een verenigd Europa urgent

Vanaf zijn onvindbare bron in het Zwarte Woud (een afvoerpijp, een dakgoot, een lekkende kraan?) volgt Claudio Magris in ‘Donau’ () de loop van de machtige rivier over de volle drieduizend kilometer tot aan de al even onvindbare monding in zijn uitgestrekte delta aan de Zwarte Zee. Een reisverslag waarin Magris zijn talenten als scherp waarnemer, verteller, letterkundige en cultuurfilosoof naar hartelust vermengt.

In tegenstelling tot de standaardwerken over de Donau die Magris vaak met lichte ironie bespreekt, schrijft hij­zelf geen betoog van feiten en waarheden. Zijn Donau is postmodern, intertekstueel en associatief, en beweegt zich tussen Bildungsroman, reisverhaal, familiegeschiedenis, geschiedschrijving, filosofische beschouwing en essay, met als eindresul­taat een mean­- derend relaas dat onmogelijk is samen te vatten.

Wanneer Magris de essayistische tendens van de vroegtwintigste-eeuwse Hongaarse cultuur en György Konrád beschrijft, lijkt hij ook een belangrijke sleutel voor zijn eigen tekst te geven: ‘Het essay is de omweg die het gedreven en tegelijk ironische verstand maakt omdat het zich ervan bewust is hoe onwaarachtig de spontane uiting kan zijn en hoezeer het le