Biografie gisèle van de eeuw van 2018
De eeuw van Gisèle
Mythe en werkelijkheid van een kunstenares
Je leeft maar twee keer: één keer zoals het feitelijk gebeurt en één keer zoals je je herinnert. Sommige mensen kunnen echter drie keer leven. Dat zijn degenen die hun herinneringen herorganiseren en een ideaalbeeld scheppen van hun leven. Ook al bestond dat natuurlijk gewoon uit sleur en herhaling, ze maken er een kunstwerk van en met wat geluk gaan anderen het nog geloven ook.
[Recensie] Dat is het verhaal van Gisèle van Waterschoot van der Gracht (), aan wie Annet Mooij onlangs een biografie wijdde, De eeuw van Gisèle. Ze is niet de enige hoofdpersoon. De deuteragonist is Wolfgang Frommel (). Allebei creëerden rond hun leven een persoonlijke mythologie, waardoor in Mooijs boek in feite vier levens dwars door elkaar heen lopen. Dat klinkt ingewikkelder dan het is: De eeuw van Gisèle is een onverwacht spannend boek, dat enerzijds gaat over de gebiografeerden als beeldend kunstenares en dichter en anderzijds over de wijze waarop zij ideaalbeelden van zichzelf schiepen.
Gisèle kwam uit een welvarende familie, werkte met glazenier Joep Nicolas, leerde Frommel kennen in het kunstenaarsdorp Bergen, vestigde zich in Amsterdam in een mooi huis aan de Herengracht (op een steenworp van de kat en muis waarover ik o
&#;De eeuw van Gisèle&#; door Annet Mooij
Mythe en werkelijkheid van een kunstenares
Biografie van de Amsterdamse kunstenares Gisèle van Waterschoot van der Gracht (), auteur van originele, moderne figuratieve kunst, de spil van uitgeverij Castrum Peregrini en een markante persoonlijkheid. Dit gesproken boek in Daisy-formaat is alleen beschikbaar voor mensen met een leesbeperking. Redactieleden van Biografieportaal kozen hun favoriete biografie van Als hoofdredacteur mag je dan het spits afbijten. Thorbecke wil het. Biografie van een staatsman. Remieg Aerts weet op ingenieuze wijze het persoonlijke met het politieke te vervlechten. Om de Nederlandse grondwet en staatsbestel te doorgronden, moet je iets van de Duitse Romantiek begrijpen, want die heeft de jonge Thorbecke gevormd. En daarmee ons ook. Een meesterlijke biografie. Wat een moeilijke keuze dit jaar. Ed van Thijn. Leven als opdracht. Geen klassieke biografie maar een tastende zoektocht naar de politicus en de mens erachter. Willem van Bennekom analyseert v Lezersrecensie Annet Mooij, De eeuw van Gisèle,
Kunstenares Gisèle van Waterschoot van der Gracht was de dochter van een Oostenrijkse barones. De familie bezat kasteel Hainfeld (72 kamers) in Oostenrijk. De vader van Gisèle was een Amsterdamse patriciër, geoloog en mijnbouwkundige. Beide ouders behoorden tot de katholieke elite. Gisèle was de enige dochter, na drie broers. Ze woonden in de VS tot , waar haar vader voor Shell werkte. Ze verhuisden regelmatig naar plekken waar wel olie was, maar nauwelijks cultuur of educatie. Alle kinderen gingen naar kostschool, wat een enorme versplintering van het gezin teweegbracht. Gisèle zat op een streng katholiek internaat, waar behalve godsdienst, devotie en goede manieren, weinig anders aan de meisjes werd geleerd.
Gisèle had in haar jeugd weinig basiszekerheden: geen vaste taal, (ze spraken Engels of Frans, of Duits), geen vaderland, geen vaste woonplaats, zelfs geen vaste naam (ze heette Marie Giselle Madeleine Josephine, maar noemde zich Jane, Gisy, Gi en koos uiteindelijke voor Gisèle). Ze was dol op haar vader en broers, en had een enorme gretigheid naar educatie en vastigheid. Het contact met haar ouders ging via brieven. Haar moeder schreef: &#;… you ARE loved by long distance all th Streamingversie bij Passend Lezen
De eeuw van Gisèle
Daisy-rom bij Passend Lezen
De eeuw van Gisèle
Eric Palmen
Martine van Poeteren
Alleen in wervelende wereld. Het leven van Johan Andreas dèr Mouw door Lucien Custers komt op nummer 2 vanwege mijn persoonlijke voorkeur voor ‘opstandigen’. De winnaar is voor mij Annet Mooij met haar mooi geschreven onttakeling van de mythe rondom Gisele d‘Ailly-van Waterschoot van der Gracht en Castrum Peregrini, De eeuw van Gisèle. Het neerhalen van de mythe en tegelijkertijd het opbouwen van een veel genuanceerder maar net zo fascinerend beeld van een eigenzinnige vrouw en haar leven is in mijn ogen een hele goede, jaloersmakende (in de positieve en stimulerende zin) prestatie.Joep Boerboom
Susan Smit, Gisèle,
Dit is een dubbelrecensie, nl. van bovenstaande twee verwante boeken.
“De eeuw van Gisèle” is een goed onderbouwde biografie van Gisèle d’Ailly-van Waterschoot van der Gracht. Annet Mooij baseert zich o.a. op dagboeken, agenda’s en brieven van Gisèle zelf en van Wolfgang Frommel (over hem hieronder meer).
Behalve goed onderbouwd is “De eeuw van Gisèle” ook nog eens prettig leesbaar. En achterin het boek zijn vele foto’s te zien van Gisèle, haar werk en haar familie en vrienden.
Het boek is een fascinerend avontuur. Dat is doordat we lezen en meemaken hoe Gisèle minder leuke gebeurtenissen uit haar leven gewoon wegpoetst. En daar is ze heel goed in. Uiteindelijk gelooft iedereen, misschien wel inclusief zijzelf, dat haar leven een en al successtory was!
Dat was natuurlijk niet helemaal zo. Het belangrijkste wat er mis was had te maken met de culturele club Castrum Peregrini en de al hierboven genoemde Wolfgang Frommel, dichter en de hoofdpersoon binnen Castrum Peregrini. Binnen Castrum Peregrini mocht Gisèle vaak niet meedoen, ondanks dat zij hen financieel en op alle mogelijke manieren ondersteunde. Reden: vrouwen begrijpen gedichten enzo nu eenmaal toch niet. W