Renate dorrestein liesbeth rasker



Renate Dorrestein

door Bert Peene
met een aanvulling door Dick van der Klis

1. Biografie

Renate Maria Dorrestein werd op 25 januari in Amsterdam geboren als de tweede dochter van vier kinderen in een ruimdenkend katholiek gezin. Haar vader was advocaat, haar moeder voor haar huwelijk onderwijzeres. Ze groeide op in Amstelveen, waar zij het Keizer Karel College bezocht. In behaalde zij het gymnasiumdiploma.

Na haar eindexamen ging zij niet studeren, maar koos zij voor de journalistiek. Na een stoomcursus schrijven voor een tijdschrift bij uitgeverij Spaarnestad werkte zij van tot als verslaggever bij Libelle en Panorama. In die tijd verscheen ook haar eerste boekpublicatie, Voorleesboek voor planten (). Van tot had zij met een vriendin een eigen productiebureau, dat bijlagen verzorgde voor tijdschriften. Zij werkte in die tijd ook op freelance basis voor Het Parool, Viva en Opzij. In was zij korte tijd hoofdredactrice van het tijdschrift Mensen van nu. Een jaar later trad zij toe tot de redactie van het feministische blad Opzij, waarvan zij deel uitmaakte tot eind , toen zij besloot voortaan als fulltime schrijfster door het leven te gaan. Een paar jaar eerder, in , had zij haar eerste roman gepubliceerd, Buitenstaanders.

Twee gebeurtenissen he

Biografie op de bühne. Iris Pronk over Renate Dorrestein

Iris Pronk schrijft de biografie van Renate Dorrestein. Op 9 december werd ze daarover geïnterviewd door Petra Teunissen tijdens Biografie op de bühne.

In haar laatste maanden verscheurde Renate Dorrestein enorme hoeveelheden papier. ‘Persoonlijke correspondentie, mappen vol vergeelde emoties, ik kende geen genade. Tegen mijn assistente Andrea zei ik: “Stel je voor dat je na je dood, als je je niet meer kunt verweren, een biográáf achter je aan krijgt.”’ Zo staat het te lezen in Dagelijks werk: een schrijversleven, dat in – het jaar van haar overlijden – verscheen. Het moge duidelijk zijn: Dorrestein zag niets in een biografie.

Iris Pronk werkt al geruime tijd aan de biografie die had moeten verschijnen op 4 mei jl., de zesde sterfdag van Dorrestein. Wat betekent het voor een biograaf om te weten dat je onderwerp willens en wetens materiaal vernietigd heeft? Hoe volledig kan een biografie dan nog zijn? Welke bronnen kon ze wel raadplegen?

Iris Pronk studeerde Nederlands en werkt bij Trouw waar ze over opvoeding en literatuur schrijft.

U kunt de aflevering ook beluisteren via Spotify.

Renate Dorrestein ()


Geschiedenis: Hoe zag onze wereld er vroeger uit en wat gebeurde er toen?

Nederlandse schrijfster


Jan Harm Bakhuys (CC BY-SA): Renate Dorrestein in
De Nederlandse schrijfster Renate Dorrestein debuteerde als romancier in met 'Buitenstaanders'. 'Het perpetuum mobile van de liefde' uit gaat over de zelfmoord van haar jongere zus. In ontving Dorrestein de Annie Romeinprijs voor haar hele werk. 'De Blokkade' () behandelt het fenomeen schrijversblok, het onvermogen van een auteur om tot schrijven te komen.

Opleiding

Renate Dorrestein werd op 25 januari geboren in Amsterdam. Zij groeide op in een rooms-katholiek advocatengezin in Amstelveen. Na het gymnasium volgde ze een cursus journalistiek. Dorrestein ging als verslaggeefster aan de slag bij de weekbladen Panorama en Libelle. Ze schreef later ook voor Het Parool, Viva, Onkruid en Opzij.

Tegenslag

De tachtiger jaren waren gekenmerkt door twee grote tegenslagen. Eerst benam haar zus zich het leven en zes jaar later werd de ziekte ME bij Renate vastgesteld. Door vermoeidheid kan zij slechts enkele uren per dag werken.

Buitenstaanders

Dorrestein debuteerde in met de roman 'Buitenstaanders'. Het is een verhaal waarin allerlei dingen gebeuren, die in werkelijk niet kunnen. De boeken die zij la

Renate Dorrestein ( &#; †)

Haar leven

Renate Dorrestein werd op 25 januari in Amsterdam geboren. Ze groeide op in een rooms-katholiek gezin. Haar vader was advocaat, haar moeder voor haar huwelijk onderwijzeres. Al op de lagere school begon ze met schrijven.

In behaalde Renate haar gymnasiumdiploma aan het Keizer Karel College in Amstelveen, waarna ze besloot niet te gaan studeren, maar te gaan werken. Ze werd verslaggeefster bij het weekblad Panorama en reisde daarvoor de hele wereld af. In verliet ze dit tijdschrift en werkte in de daaropvolgende jaren voor verschillende andere bladen, waaronder Opzij, Viva en De Tijd. In deze periode was de Tweede Feministische Golf in Nederland op z’n hoogtepunt. Met haar columns en artikelen beoogde Dorrestein de wereld wakker te schudden en te provoceren. Ook hielp zij in de Anna Bijns Stichting op te richten, die elke twee jaar een speciale prijs uitlooft voor ‘de vrouwelijke stem in de letteren’.

De zelfmoord van haar zusje in heeft op haar persoonlijkheid en haar schrijverschap een enorme invloed gehad, net als later de ziekte ME, die haar ruim tien jaar lang het leven moeilijk maakte.

Foto: Anja Robertus

Haar werk

Hoewel ze zich aanvankelijk vooral op journalistiek gebied liet gelden, wilde Renate Dorrestein het liefst roman

In haar laatste maanden verscheurde Renate Dorrestein enorme hoeveelheden papier. ‘Persoonlijke correspondentie, mappen vol vergeelde emoties, ik kende geen genade. Tegen mijn assistente Andrea zei ik: &#;Stel je voor dat je na je dood, als je je niet meer kunt verweren, een biográáf achter je aan krijgt.&#; (Uit: Dagelijks werk. Een schrijversleven, )

Journalist Iris Pronk moest wel even moed verzamelen na het lezen van deze woorden. Maar ze gaat de uitdaging aan: haar biografie van Renate Dorrestein zal bij Querido verschijnen op 4 mei , de zesde sterfdag van de schrijfster.

Iris Pronk () studeerde Nederlandse letterkunde aan de Universiteit Utrecht. Ze is chef cultuur & media van Trouw. Voor die krant &#; waarvan Dorrestein zelf een trouwe lezer was &#; interviewde ze de schrijfster geregeld. Pronk vindt het een voorrecht om zich de komende jaren te mogen onderdompelen in Dorresteins leven en werk, ‘ook omdat haar boeken scherpzinnig, kleurrijk en ontzettend humoristisch zijn, zelfs als ze gaan over de diepste krochten van de menselijke ziel’.

Renate Dorrestein (25 januari &#; 4 mei ) heeft altijd van de pen geleefd. Haar eerste meters maakte ze in de journalistiek: ze schreef reisreportages voor Panorama en was redacteur van feministisch maandblad Opzij. H