Sergej rachmaninov overleden
Hoe Rachmaninoff zijn critici overwon
Aan de top van de perfectie-as twinkelen de composities van Rachmaninoff. Critici lustten hem rauw omdat hij zulke publieksvriendelijke muziek componeerde in een tijd waarin de avant-gardisten de show stalen met ingenieuze vernieuwingen. Hij werd uitgemaakt voor reactionair, tweederangs of, ietsje vriendelijker, een beminnelijke geest uit het verleden. Het succes van Rachmaninoffs ouderwetse muziek zou niet lang duren, zo voorspelde de kritiek.
Het klinkt nu allemaal even vreemd als wanneer een negentiende-eeuwse autojournalist het succes van de fiets had gebagatelliseerd omdat ze in zijn ogen veel te laat was uitgevonden. Maar misschien is het zo gegaan: de critici waren zo in hun wiek geschoten dat Rachmaninoff geen urgente vernieuwende muziek componeerde dat ze vergaten op te merken hoe perfect zijn muziek is. Ze waren doof van woede, zo kun je het ook zeggen. Een ander punt van kritiek was trouwens dat Rachmaninoff ook uitvoerend musicus was. Mooi spelen en goed componeren ging in de ogen van veel vernieuwers niet samen.
Rachmaninoff was er zelf ook niet gerust op dat hij er goed aan had gedaan om voor een drievoudige carrière als componist, pianist en dirigent te kiezen. Tot was componeren zijn voornaamste bezigheid.
‘Goodbye Russia’ werpt een helder licht op Rachmaninovs jaren in ballingschap, met Prokofjev en Nabokov in kleurrijke bijrollen
Sinds de oorlog in Oekraïne hebben bijna een miljoen burgers Rusland verlaten, uit angst of uit protest. Het indrukwekkende aantal benadert de stroom migranten die ruim een eeuw eerder, tijdens de chaos van de Russische Revolutie, het land ontvluchtte: schattingen lopen uiteen van duizend tot 2 miljoen Russen. Een van hen was de componist Sergej Rachmaninov: bang voor anarchie verliet hij in december met zijn gezin per trein het land, dankbaar gebruikmakend van een officiële uitnodiging om pianorecitals te geven in Scandinavië. Hij liet zijn geliefde familielandgoed Ivanovka achter en keerde nooit terug.
In materieel opzicht was zijn leven in ballingschap een groot succes. Hij werd in Amerika onthaald als beroemdheid, vestigde zich eerst in New York en later in Beverly Hills, kocht snelle auto’s en liet een villa bouwen in Zwitserland. Het geld verdiende hij als voltijdsperformer, hij toerde veelvuldig in de VS en Europa en pendelde in luxueuze cruiseschepen over de Atlantische Oceaan. Van de concerten die hij als pianist in zijn leven heeft gegeven, vielen er maar liefst binnen de kwarteeuw van zijn ballingschap. Als componist viel hij echter bijna
| Sergej Rachmaninov (1 januari - 28 maart ) | ||
|---|---|---|
| Rachmaninovs vader was een aristocratisch grootgrondbezitter uit Novgorod. Toen Sergej negen was (hij werd geboren op 1 april ), had de man alle voorvaderlijke bezittingen reeds verbrast. Zijn ouders scheidden en Sergej volgde zijn moeder naar Leningrad. Thuis had hij van zijn moeder reeds sinds zijn vier jaar pianoles gehad, en af en toe moest hij zijn zus begeleiden bij liederen van Tschaikowsky. Het onderwijs aan het Conservatorium in Leningrad was in die tijd eerder conservatief en geschaard rond de figuur van Rimski-Korsakov. De jonge Sergej voelde zich niet al te best thuis in dat milieu, en zijn muziekopleiding geraakte in een impasse. Het was zijn inwonende grootmoeder die redding bracht door hem naar het strengere maar frissere bewind van Moskou te sturen, waar de beroemde leraar Sverov de compositieklas leidde, geschaard rond Tschaikovsky. Hij behaalt als negentienjarige het einddiploma met een gouden medaille voor compositie. Rachmaninov was een uitmuntend concertpianist, dirigent en componist, en zijn werk getuigt van grote passie. Veel korte composities zijn quasi improviserend waardoor hij lange tijd als componist niet de waardering kreeg die hij nu gelukkig wel krijgt. De kracht van zijn muziek ligt niet
Dit boek is het voorlopige hoogtepunt van de revival van Sergei Rachmaninov (). In de wetenschappelijke literatuur is de laatste jaren steeds meer over hem te vinden en de opname van hem van de uitgeverij Reaktion Books in zijn reeks Critical Lives (waarin kopstukken uit kunsten en wetenschappen van de laatste tweehonderd jaar een monografie krijgen) past in de pogingen de Rus en anderen een hogere status te geven. Veertig jaar geleden zou niemand hebben opgekeken van opname in de reeks van Wagner, Debussy, Schoenberg, Stravinsky en Cage maar toen wel (en niet nu) van Tsjaikovski, Sjostakovitsj, Bernstein en Rachmaninov. De status van de Rus mag dan veranderd zijn, de oordelen over zijn positie minder. Mitchell, een hoogleraar in de geschiedenis in Vermont die eerder publiceerde over Nietzsche, begint met het herhalen van twee opvattingen die in de vakliteratuur inmiddels zijn genuanceerd. De consensus over de Rus is dat hij na zijn vertrek uit Rusland in (de bolsjewieken dreigden met zijn bezittingen om te gaan zoals Rusland nu omgaat met Oekraïne) in twee opzichten ontheemd raakte: hij was de voedingsbodem van zijn c Sergej Rachmaninov ()Geschiedenis: Hoe zag onze wereld er vroeger uit en wat gebeurde er toen? Russische componist en pianistDe Russische componist en pianist Sergej Vassillivitsj Rachmaninov werd in geboren in Semyonovo. Op zijn negende maakte hij reeds een concerttournee door Rusland. Hij studeerde aan de conservatoria in Sint-Petersburg en Moskou.Vroege compositiesHij had veel succes met zijn vroege composities. In voltooide hij zijn eerste pianoconcert. Een jaar later ontstond 'Prelude in cis klein'. De opera 'Aleko' werd in in het Bolstoi theater opgevoerd. Deze werken waren zeer succesvol. Een schril contrast hiermee vormde zijn eerste symfonie, die na opvoering in Sint-Petersburg niet meer werd uitgevoerd tijdens het leven van de componist.Tournees in het buitenlandSergej Rachmaninov maakte regelmatig tournees in het buitenland. Na een periode waarin hij zeer onzeker was ontstond het tweede pianoconcert. De derde ontstond tijdens zijn bezoek aan de Verenigde Staten van Amerika inVerenigde StatenNa de revolutie in verliet Sergej Rachmaninov Rusland. Hij vestigde zich in de Verenigde Staten, maar maakte veel tournees naar andere landen. Hij gaf zoveel concerten dat er maar weinig tijd overbleef om te componeren. In zijn latere werken, 'Rhapsody |