Brusse

De familie Doorsnee

Beschrijving

Populair hoorspel van Annie M.G. Schmidt over het leven van een doodgewone familie. Pa is zuinig en Ma wil graag 'nieuwerwetse' zaken als een tv en koelkast. Door de humoristische manier van vertellen wordt het gezin zeer herkenbaar én geliefd. Dit radiofeuilleton met Hetty Blok en Cees Laseur is eens in de twee weken op maandagavond te beluisteren vanaf 13 oktober 1952.

Luisteraars zingen liedjes als 'Ik ben Alie Cyaankali' over een moorddadige Rotterdamse huisvrouw volop mee. In de brave jaren 50 worden dit soort stoute teksten grote hits. Met een glimlach en zonder zure bijbedoelingen kan Schmidt met haar speelse taal bij velen een potje breken. Verzuiling lijkt even niet te bestaan en het is stil op straat op maandagavond. Famillie Doorsnee loopt aldus vooruit op de meer ongedwongen jaren 60.

Achtergrondinformatie

Wim Ibo vraagt Annie M.G. Schmidt om samen te werken om een tweewekelijks luchtig hoorspel te schrijven. De werktitel is In Holland staat een huis, geïnspireerd op de woningnood van na de oorlog. De openingstune is dan ook 'Het huis dat in Holland staat'. Oorspronkelijk wordt Cor Ruys gevraagd voor de rol van vader, maar wanneer hij overlijdt neemt Cees Laseur die rol op zich.

Annejet van der Zijl schrijft in de bio

biografie: Wim Ibo

[Arnhem1918 - Amsterdam 2000]

Al in de jaren dertig was Ibo enthousiast geworden door de optredens van artiesten als Fien de la Mar en de beginnende cabaretier Wim Kan. Zijn pogingen via hen in het vak te raken, mislukten. In 1937 nam hij een baan bij de PTT aan, maar in datzelfde jaar debuteerde hij ook als amateur-liedzanger bij de VARA-radio. Pas in 1942 kreeg hij de kans beroepsartiest te worden, toen de radiozangeres Rie Helmig hem vroeg mee te werken aan een programma waarmee ze op tournee ging. Ook maakte hij tijdens de bezetting gretig gebruik van de ruimte die door de radio werd geboden aan jong talent. Hij stelde een groot aantal kleinkunstprogramma's samen, met leeftijdgenoten als Lia Dorana, Hetty Blok, Kees Brusse en zijn vriend Wim Sonneveld.

Vanaf 1946 was Ibo welkom bij de VARA, als ideeënman, samensteller en regisseur. Hij besefte hij dat daarin zijn grootste kracht lag, veel meer dan in het zingen van eigen liedjes. Hij enthousiasmeerde nieuw schrijftalent en veelbelovende uitvoerders.

Bij hem debuteerde ook Simon Carmiggelt met het voorlezen uit eigen werk. Toen Ibo van een studiereis naar Amerika het idee meenam voor een cabareteske hoorspelserie over een gezin, opgenomen voor een zaal vol publiek, groeide daaruit in 1952 het ra

Wim Ibo presenteert Fien de la Mar : Een naam die je nooit vergeet

Eén van de grondleggers van het levenslied werd in 1883 in Rotterdam geboren. Louis Davids groeit op in een joodse kermisfamilie en krijgt de liefde voor zang en dans al met de paplepel ingegoten. In 1909 vertrekt Davids voor het eerst voor een tournee naar Engeland waar hij veel ideeën opdoet voor zijn revueshows in Nederland. Hij vertaalt Engelse liedjes naar het Nederlands en boekt daar veel succes mee. Met zijn liedjes De Kleine Man en Als Je Voor Een Dubbeltje Geboren Bent verwoordt Davids in de jaren dertig feilloos het crisisgevoel van de Nederlanders. Louis Davids neemt ook een aantal duetten op met zijn jongere zus Heintje Davids. Louis overlijdt in 1939, een paar maanden voordat de Tweede Wereldoorlog uitbreekt. meer

(bron: wikipedia)

Cornelis Johannes Lemaire (Amsterdam, 11 juni 1908 - aldaar, 16 juni 1981) was een Nederlands pianist, dirigent en componist. Hij is vooral bekend geworden door zijn samenwerking met Wim Kan en Annie M.G. Schmidt.
Cor Lemaire kwam uit een artistiek gezin; zijn ouders Jan Lemaire sr. en Anna Anken en zijn broer Jan Lemaire jr. waren allen acteurs. Hij kreeg bekendheid in de jaren 30 als pianist-componist van Louis Davids. Ook componeerde hij samen met Cor Steyn de muz


 2023, 'complacency', houtskool en acrylverf op papier en karton, kunstenaar: Jacobine Feekes (mede-oprichter kunstbus)

Kunstbusverbindtjemetkunstencultuur. 🙂
Plaats hier een foto van jezelf samen met dit onderwerp.


Nigeriaans schrijver, geboren 16 november 1930 in Ogidi, Oost-Nigeria.

Chinua Achebe is een van de grondleggers van een eigen literatuur in Afrika. In Achebe's vaak satirische werk nemen de Afrikaans beïnvloede Engelse spreektaal en de geschiedenis van zijn etnische achtergrond, die van het Igbo-volk, een prominente plaats in zijn werk in. In zijn werk behandelt hij de Afrikaansepolitiek, het beeld dat in het Westen leeft van Afrika en zijn inwoners en het effect van kolonisatie op Afrikaanse samenlevingen.

De Nigeriaan debuteerde in 1958 met zijn romanThings fall apart en vergaarde dertig jaar later tevens roem met zijn Anthills of the Savannah.

Biografie
De onderwijzerszoon Chinua Achebe is geboren als lid van het Ibo (of Igbo)-volk, een van de drie grootste ethnische groepen in het multiraciale Nigeria.

Na de lokale missieschool doorliep hij een middelbare school in Umahia en daarna de University College in Ibadan, waar hij Engels, geschiedenis en theologie studeerde.

Things Fall Apart 1958 (Een wereld valt u

Sonneveld, Willem (1917-1974)

© Huygens ING - Amsterdam. Bronvermelding: Wim Ibo, 'Sonneveld, Willem (1917-1974)', in Biografisch Woordenboek van Nederland. URL:http://resources.huygens.knaw.nl/bwn1880-2000/lemmata/bwn2/sonneveld [12-11-2013]

Sonneveld, Willem (Wim), cabaretier en showman (Utrecht 28-6-1917 - Amsterdam 8-3-1974). Zoon van Gerrit Sonneveld, kruidenier, en Geertruida van den Berg.

Wim Sonneveld groeide op in een bedrijvig kruideniersgezin met twee zusters en drie broers. Na de vroegtijdige dood van zijn artistiek niet onbegaafde moeder (hij was toen vijf jaar oud) werd zijn verdere opvoeding bepaald door een dominerende vader en zijn twee zorgzame zusters. Van september 1929 tot juli 1932 volgde hij de Dagschool voor handel en administratie te Utrecht. Daarna werkte hij als jongste bediende in een biscuitfabriek, vervolgens als kantoorbediende bij de GGD te Utrecht en ten slotte bij een uitgeverij tot begin 1936. De schokkende ontdekking van zijn homofiele geaardheid maakte hem - in de toenmalige maatschappij - tot een eenzame, onbegrepen figuur. En wellicht valt zijn drang om van jongs af aan 'toneel' te spelen daaruit mede te verklaren.

Ondertussen zocht hij in de periode van 1934 tot 1943 zijn eigen weg. Hij werd daarbij gesteund door zijn vri