Hugo camps 75
Hugo Camps overleden: uitbundig met taal, uitputtend in het leven
Dat adagium ten spijt was ook het leven van Camps bevlogen, vol en intensief. Zelf formuleerde hij het zo: “Het leven is de grootste kloterij die men ons heeft aangedaan. Dus maak er iets van. In je werk, de liefde, seks, drank, eten.” Iedereen die ‘Hugo’ heeft gekend getuigt van de grote zwier waarmee hij zich aan die taak heeft gewijd.
Bijvoorbeeld door heel geregeld een fles champagne te ontkurken en een sterrenrestaurant aan te doen – Camps wees er vaak op dat hij te veel patrijsjes had gegeten om geld over te houden voor een eigen huis. Of door op zijn dertiende te beslissen journalist te worden, toen hij een auto zag met op de flanken Gazet van Antwerpen en bedacht dat hij zo vast succes zou hebben bij de meisjes.
Dankzij zijn ongeëvenaarde, exuberante pen en treffende observaties is die jongensdroom meer dan uitgekomen. Camps werd oorlogs- en sportverslaggever, hoofdredacteur, gevierd interviewer van de beau monde – inclusief een ‘intiem’ gesprek met Brigitte Bardot – en opgemerkt columnist, jarenlang op pagina 1 van deze krant, afwisselend met Bernard Dewulf en later met Margot Vanderstraeten en solo.
Permanente noodzaak
Zijn reputatie van gouden pen verzilverde hij niet alleen in eigen land bij De persen van Uitgeverij de Buitenspelers (Voetbal International) draaien al enige tijd op volle toeren. In de serie biografieën is na onder andere een stoeptegel over Jan Mulder, Rinus Michels, Edwin van der Sar en Willem van Hanegem nu vlak voor het Europees kampioenschap voetbal het levensverhaal van Bert van Marwijk toegevoegd. Inclusief zijn werkwijze; dat wel. Op 7 mei werd in het bekroonde tv-programma Voetbal International het eerste exemplaar uitgereikt aan Van Marwijk zelf. Voor de overhandiging wist Johan Derksen, verantwoordelijk voor de uitgave, te melden dat van de batterij aan auteurs die had meegewerkt aan het boek, eigenlijk niemand écht kon schrijven, behalve Hugo Camps. De daaropvolgende spontane woordenwisseling met een van de aanwezige schrijvers was even gênant als komisch. Typisch VI. Dergelijke scherpte treffen we jammer genoeg niet al te vaak in het boek aan. Dat is namelijk geschreven door liefhebbers en fans, voor fans en liefhebbers. Daarmee is dit boek dan ook vooral een ode aan Bert, met dank aan de Bert van Marwijk Fanclub. Eén ding moet je de jongens van Voetbal International nageven: ze hebben een werkelijk schitterend archief wat betreft nationale voetbalhistorie. De keur aan prachtige Korte columns uit de periode van de Vlaamse journalist. NOS Nieuws••Aangepast De Belgische columnist, journalist en schrijver Hugo Camps (79) is na een kort ziekbed overleden. Camps was ook in Nederland een bekende verschijning. Hij trad op in radio- en televisieprogramma's, maakte sportinterviews voor Elsevier Weekblad en schreef 26 jaar sportcolumns voor NRC Handelsblad. Camps was tot op het laatst actief voor de Belgische krant Het Laatste Nieuws. Deze krant omschrijft hem als een icoon die gulzig in het leven stond, "een geboren observator die als geen ander grootheden uit de sport of politiek kon portretteren maar die bovenal de column - korte, vlijmscherpe stukjes in de krant - tot een ware kunst verhief". De Morgen, waar hij ook jaren columns voor schreef, noemt hem een meesterinterviewer en de peetvader van de column. In een interview in met de krant zei Camps dat het schrijven voor hem ook een alibi was om niet te moeten leven. Een andere drijfveer was dat schrijven de mogelijkheid bood om te ontsnappen aan een minderwaardigheidscomplex. "Ik heb mijn vader een miljoen keer horen zeggen: 'wij zijn niks en we zullen ook nooit iets worden.' Dat blijft hangen. De taal heeft me de mogelijkheid gegeven dat gedeeltelijk te cam Ode voor wie het niet hoeft
Het levensverhaal
Meer informatie
Columnist, journalist en schrijver Hugo Camps (79) overleden
Meer informatie