Moerasgebied florida
Het leven bestaat uit toevalligheden die alleen maar opgepakt en aan elkaar geregen hoeven te worden. Vanwege mijn opspelende achillespezen kan ik even niet hardlopen. Ieder nadeel heeft zijn voordeel en ik grijp de kans om op de crosstrainer alle Astaire/Rogers films nogmaals te bekijken. Het blijkt zo’n groot genoegen dat ik me met steeds meer plezier in het zweet werk. Ik draag dat gevoel als bij een goed boek de hele dag in me, neurie de liedjes en ga nog net niet met mezelf dansen. Ieder geluk wil herhaald worden en ik besluit er een jaarlijkse gewoonte van te maken. En als we dan toch met goede voornemens bezig zijn ook maar meteen hetzelfde ritueel voor de 7 Marlene Dietrich /Josef von Sternberg films en de 6 films uit de Preston Sturges box.
Je zou bijna medelijden hebben met mensen die oude zwart wit films als hedendaagse films bekijken. Eén blik op de filmstill van de Yamdans uit Carefree is voldoende om de blije wereld van die Gouden Jaren van Hollywood op te roepen. Het is het decennium dat lag tussen de uitvinding van de geluidsfilm (The Jazz singer – 1927) en de komst van de kleurenfilm (1938). Ondanks de grote economische crisis werden toen alle essentiële cinema-onderdelen geperfectioneerd. Daarna veranderde er niet veel meer aan deze bouwstene
Fred Astaire and Ginger Rogers's first movie together was Flying Down to Rio.
Fred Astaire (May 10, 1899 – June 22, 1987) and Ginger Rogers (July 16, 1911 – April 25, 1995) were iconic dance partners who made motion pictures together from 1933 to 1949. They made a total of 10 films, nine of them with RKO Radio Pictures from 1933 to 1939, and one, The Barkleys of Broadway, with M-G-M in 1949, their only color (Technicolor) film.
Beginning (1933–1935)
Astaire started dancing in the early 1900s as a child on stage, in Vaudeville, partnering with his older sister, Adele. He made his first movie in 1933, taking on a small role in the movie Dancing Lady starring Clark Gable and Joan Crawford. Rogers made her first appearance in a 1929 movie short, then made feature Pre-Code movies with Warner Brothers Pictures such as 42nd Street and Gold Diggers of 1933.
Astaire and Rogers made their first pairing in a movie in 1933, Flying Down to Rio, in which they had supporting roles; the main star was Dolores Del Rio. The film, released late in 1933, earned worldwide rentals of $1.5 million.
In 1934, Astaire and Rogers made
Het dansante leven van Fred Astaire en zus Adele
De Australische theaterhistorica Kathleen Riley schreef over het duo een boeiende biografie.
De naam Fred Astaire blijft verbonden met Ginger Rogers. Maar toch was het een andere vrouw die van hem een wereldberoemd danser maakte: zijn zus Adele. De Australische theaterhistorica Kathleen Riley schreef over het duo een boeiende biografie.
Astaire/Austerlitz
Over de in 1987 overleden Fred Astaire zijn al heel wat biografieën gepubliceerd. En Riley wou alles behalve een volledig levensverhaal van Astaire brengen. Ze wou vooral focussen op de verhouding met zijn drie jaar oudere zus waarmee hij bijna dertig jaar op het podium stond. Een leraar in Omaha, Nebraska, zag in het talent van Fred en Adele een mooie artiestentoekomst en had vader en moeder Austerlitz – de echte naam van de familie – aangeraden ze in New York te laten studeren. Moeder Ann aarzelde geen moment en ook toen ze van haar man was gescheiden chaperonneerde ze volop de carrière van haar twee kinderen.
Op scène, of het nu in een vaudeville of een musical was, speelde Fred steevast de aangever. Ze hadden succes in New York en braken door in Londen met de show ‘Stop Flirting’. Die zou 16 maanden lopen en Prins George kwam tien keer naar
Ginger Rogers: A Tribute
Verenigd Koninkrijk 1995. Documentaire van Lesley Megahey.
Deze documentaire concentreert zich op de samenwerking tussen Rogers en Fred Astaire, samengesteld uit interviews met beide betrokkenen en getuigenissen van hun choreograaf Hermes Pan, producent Pandro Berman, schrijver Allan Scott, fotograaf Joseph Biroc, decorateur Maurice Zuberano, mede-acteur Erik Rhodes en Astaire's begeleider Hal Borne, met als gastheer Edward Asner. Veel nieuws wordt niet verteld, maar toch geeft de film een goed beeld van het werk achter de schermen van de RKO-studio's in de jaren 1930. Zowel Astaire als Rogers noemen de geruchten dat hun samenwerking niet zo rooskleurig was uit de lucht gegrepen, en in het leven geroepen door Berman als een stunt voor de roddelpers. Berman zelf blijft bij zijn bewering. Geen hoogvlieger, wel een onderhoudende prent voor de fans van het duo. Jane Mayes stond in voor de research en de beelden werden gemonteerd door Les Filby. Nieuw materiaal werd geschoten door Ian Kennedy en Nigel Walters. Geproduceerd door omroep BBC.
Ginger Rogers 1911-1995
AMSTERDAM - Wie Ginger Rogers zegt, zegt Fred Astaire. In de jaren '30 en '40 vormde zij met hem in tien films, ondermeer 'Flying down to Rio', 'The gay divorcee', en 'Shall we dance', een tot de verbeelding sprekend duo. Met Astaire gaf Rogers zwevend en zwierend uitdrukking aan alle emoties die verliefde harten verrukken, bedrukken en verwarren.
Vaak worden die onvergetelijke dansfilms alleen toegeschreven aan Astaire. Hij was immers de choregraaf die niet de camera, maar de dansers liet dansen. Zorgde hij niet dat zijn duetten met Rogers in hun totaliteit te bewonderen waren en niet in moten werden gehakt die achteraf pas werden gemonteerd tot één flitsend geheel?Natuurlijk, Astaire komt die eer ten volle toe. Maar ook Ginger Rogers, die eergisteren op 83-jarige leeftijd overleed, heeft het hare aan het succes bijgedragen.Rogers wekte Astaire tot leven, zette zijn ingetogenheid door haar sensualiteit, aardsheid en grilligheid in vuur en vlam. Zij was (en vice versa) Astaires ideale klankbord, de spiegel die zijn koelheid en saaiheid erotiseerde. Zijzelf noemde hun samengaan eens “gewoonweg een fantastische gebeurtenis. Het was niet gepland. Ik dacht dat het magisch werd. Men heeft mij verteld dat de mensen al in de eerste film konden zien dat er i