Final portrait

UK's Eerste Grote Retrospectief van Alberto Giacometti in Tate

Onder hedendaagse kunstenaars is Alberto Giacometti een van de meest vereerde meesters aller tijden. Hoewel de beeldhouwer, schilder en tekenaar zijn hele leven in de 20e eeuw heeft geleefd, heeft hij een oeuvre gecreëerd dat werkelijk tijdloos is. Alberto Giacometti sculpturen reduceren hun onderwerpen tot de essentiële elementen, en toch wordt door die vereenvoudiging een gevoel van de uitgestrektheid van hun geest onthuld. Het werk van weinige andere kunstenaars is zo onmiddellijk herkenbaar. En toch is de kans om een groot aantal Giacometti-werken op één plek en op één tijdstip tegen te komen nog steeds zeldzaam. Het is twee decennia geleden dat er een grote Giacometti-retrospectief in het Verenigd Koninkrijk was. Maar dat is eindelijk gecorrigeerd, aangezien er onlangs een monumentale tentoonstelling van Giacometti is geopend in de Tate Modern in Londen. Alberto Giacometti in de Tate Modern brengt een verbazingwekkende selectie van meer dan werken samen, waaronder schilderijen, tekeningen en natuurlijk sculpturen, waarvan er veel nog nooit eerder publiekelijk zijn tentoongesteld.

Een Internationaal Geliefde Kunstenaar

Alberto Giacometti werd geboren in in Borgonovo, een stad in het kanton Graubünden, ee

moors magazine

Augusto Giacometti, De haven van Algiers, , Olieverf op linnen, × cm © Centre Pompidou, Centre national d’art moderne, Paris / MNAM-CCI, Dist. RMN-Grand Palais, Fotografie: Bertrand

Augusto Giacometti, Pantoffeltjes, , olieverf op linnen, 16,8 × 23,2 cm © Privébezit, Fotografie Galerie Crameri, Chur

Augusto Giacometti, Portret, , olieverf op linnen, 46,5 × 37,5 cm. © Privébezit, Fotografie: Christie’s,Zürich

In zijn Züricher atelier zet Augusto een in Stampa geschilderde Pastell om in olieverf: het weiland achter zijn ouderlijk huis met het Hotel Piz Duan, © SKA (HNA-Nr. ), Fotografie: E. Bleuler

Final Portrait: knappe biopic over Alberto Giacometti

Alles over tv, series, films en podcasts

In biopic Final Portrait kunt u binnenkijken in het hoofd (én in het legendarisch chaotische atelier) van kunstenaar Alberto Giacometti ().

De setdressers van Final Portrait, de film over beeldhouwer/kunstenaar Alberto Giacometti (), zullen hun hart hebben opgehaald toen ze diens atelier in Parijs voor de film reconstrueerden. Er zijn archiefbeelden van zijn studio uit die tijd, zelfs filmmateriaal. Maar misschien wel het meest tot verbeelding sprekend zijn de woorden die Giacometti’s goede vriend, de schrijver Jean Genet, gaf om het atelier te beschrijven: ‘A milky swamp, a seething dumb, a genuine ditch’ (vrij vertaald: een perfecte creatieve puinhoop). Door de hele ruimte lagen gipsresten, zijn kenmerkende langgerekte beelden (die voor de film werden nagemaakt en na het draaien consciëntieus werden vernietigd), af en half af, stonden kris kras door elkaar. Potten verf, kwasten, doeken, maar ook de grote gang, met de raampartij, waaraan het atelier vastzat, en de trap naar boven, naar de mezzanine. Zo zag het eruit, de studio aan de Rue Hippolyte Maindron, waar Giacometti tussen en woonde en werkte.

Niet alleen het atelier zelf lijkt een perfecte kopie, de kunstenaar zel

Alberto Giacometti (Borgonova – Chur ) was een Zwitserse tekenaar, schilder en beeldhouwer. Zijn vader, een landschapsschilder, zorgde dat zoonlief al op jeugdige leeftijd over een atelier kon beschikken. Nature morte aux pommes (olie op karton/rond ) is de titel van zijn eerste tableautje. Hij werkte later samen met zijn jongere broer Diego, zijn eerste model. In de film Final Portrait () ontdekken we de stille Diego op de achtergrond en maken we kennis met het, wellicht geromantiseerde, moeilijke karakter van Alberto.

Ook zijn moeder, die hij portretteerde, had een positieve invloed op Alberto’s ontwakend kunstenaarschap. Hij boetseerde haar buste. Na zijn studie aan de École des Beaux-Arts in Genève, vertrok hij op jarige leeftijd naar Parijs. Hij werd een leerling van Émile-Antoine Bourdelle aan de Académie de la Grande Chaumière in Montparnasse.

Op zoek naar een eigen stijl

De weergave van het menselijk lichaam is de rode draad door het oeuvre van Giacometti. Soms is bij hem een detail, vaak onder dierlijke of plantaardige vorm, een pars pro toto voor het hele lichaam. Hij gebruikte daarvoor meerdere uitdrukkingsvormen. Werk van Picasso wekte zijn belangstelling voor het kubisme. Zijn ‘Lepelvrouw’ () is er een voorbeeld van. Net zoals Picasso was Albert

Kreng

Femme égorgée door Alberto Giacometti,

Gekeelde vrouw

Surreëel

Vanaf maakte Giacometti objecten die doen denken aan wreedheid, gevaar, sex en dromen. Dat jaar trad hij toe tot de surrealisten. In referreerde Giacometti naar de vreemde voorwerpen en beelden die hij jaar eerder maakte: “For some years I have only realised sculptures that have appeared to me in my mind in a finished state, I have reproduced them in three dimensions without changing anything, without asking myself what they mean.”

In een biografie door James Lord () is beschreven dat Giacometti in zijn pubertijd voor het inslapen een terugkerende fantasie had over een tocht door een bos, een moord op twee mannen en een op moord uitdraaiende verkrachting van een vrouw (NRC, 20 december ).

Gruweldaad

Het werk is een macaber beeld: het stelt de restanten voor van een vrouw wier keel is doorgesneden, maar doet ook denken aan een gevaarlijk insect, een schorpioen en een vleesetende plant.

Eén hand van de vrouw is een soort schep, de ander is langwerpig en heeft nauwelijks bewegingsvrijheid. Giacometti zei hierover dat dit verwijst naar de nachtmerrie dat het slachtoffer niet in staat is geweest zich te verzetten tegen de aanvaller, alsof de vrouw zich niet heeft ku