Christine dekker
Thomas Dekker - Mijn gevecht door Thijs Zonneveld
Feitelijke gegevens
- 1e druk,
- pagina's
- Uitgeverij: Voetbal Inside
Flaptekst
Voor het eerst schudt Thomas Dekker alle leugens van zich af en deelt hij met de hele wereld
zijn verhaal als gevoelige en beïnvloedbare junior tot een gelouterde veteraan met een donker
verleden in de achterbuurten van het profwielrennen.
Eerste zin
het is hier duizend kleuren donker. de gordijnen zijn dicht; de deur zit op slot. Het enige licht is het zwakke schijnsel van het bedlampje.Samenvatting
In het eerste hoofdstuk wordt beschreven hoe Thomas Dekker zijn bloed afstaat bij de Spaanse arts Fuentes. Dat is het begin van zijn dopinggebruik.
Thomas Dekker groeit op in een doodnormaal gezin in het Nood-Hollandse Dirkshoorn. Hij is geen grote sportheld met voetballen en schaatsen. Op zijn elfde krijgt hij een racefiets. Hij ziet op tv de Tour de France en zijn grote voorbeeld is Michael Boogerd. Dat wil hij ook bereiken. In het begin boekt hij nog weinig resultaten: hij is kleiner dan zijn leeftijdgenoten, maar hij wordt toch al opgemerkt door de Raboploeg. Hij zet daarna alles op wielrennen, verwaarloost school, zakt voor zijn examen Havo maar begint wel wedstrijden te winnen. Vanaf het begin is het een eigenwijs jo
Oud-wielerprof Thomas Dekker: ‘Ik vind het leven niet per se leuk’
De biografie Thomas Dekker – Mijn gevecht of je nieuwe boek Koersen op geluk?
‘Het vorige boek was een rauwe biografie, samen geschreven met journalist Thijs Zonneveld. Het kwam uit in november , toen ik 32 was, een jaar na het einde van mijn profloopbaan. Er was destijds veel te doen over de onthullingen die ik in het boek deed, maar mij heeft die openheid geholpen om alles wat er is gebeurd in perspectief te plaatsen en ook wel om wat dingen achter me te laten. Als het eerlijke verhaal eenmaal op papier staat en in boekvorm verschijnt, dan komt er ook duidelijkheid in je hoofd.
‘Toen ik stopte met sporten, diende de vraag zich aan: hoe ga je dan de volgende vijftig jaar van je leven inkleden? Dat is een zoektocht waar ik nog steeds middenin zit, en daarover gaat Koersen op geluk.’
Groots en meeslepend of rustig aan?
‘Wielrennen is een zware sport, maar ergens is dat ook klinkklare onzin. Ik had niks anders gedaan vanaf mijn 11de; het was tot mijn 30ste mijn structuur, mijn houvast, mijn comfortzone. Het leven werd veel zwaarder daarna.
‘Anderen komen na het beëindigen van hun carrière misschien in rustiger vaarwater terecht. Met een gezinnetje komen ze terug in hun stad of dorp, waar de kinderen
Thomas Dekker () heeft genoeg van de leugens. Zijn echte verhaal is nog nooit verteld. De waarheid met al zijn slechte lelijke kanten moet maar eens naar buiten. De schaamte heeft het altijd gewonnen van de last die de kroonprins van het Nederlandse wielrennen met zich heeft meegedragen. Maar nu is er niets meer te verliezen.
Leeuwarder Courant
'De biografie van Dekker is opgetekend door wielerkenner Thijs Zonneveld, die over een vlotte pen beschikt en de spanning mooi weet op te bouwen.'
Gerrit Kloosterman
Revu
'Een boek dat verdeeldheid zaait in de wielerwereld, (sport)journalistiek en samenleving.'
Caspar Naber
BN de Stem
'Want hoe beschaamd hij nu ook zegt terug te kijken op alles wat hij uitspookte met doping en meisjes, in de als een trein lezende biecht Mijn gevecht voel je op elke pagina vooral de herinnering aan een mooie tijd.'
Ad Pertijs
Thijs Zonneveld
Auteur
Thijs Zonneveld () is een van de populairste wielerjournalisten van Nederland. Hij werkt voor het Algemeen Dagblad en is analist bij NOS-Studio Sport. Met zijn boek Thomas Dekker - Mijn Gevecht werd hij in o.a. genomineerd voor de NS-publieksprijs.
NS Publieksprijs: Shortlist ()Voorlezer: Edwin TroostNUR: - SportNUR: - SportverhalenTHEMA: WielrennenTHEMA: Biografie: sportBISAC:
Thomas Dekker. Seks, drugs en wielrennen
Thomas Dekker was veertien toen hij Michael Boogerd in Frankrijk de Tour zag rijden. De nationale kampioen van dat moment kon met de groten meekomen: Jan Ulrich, Marco Pantani, Erik Zabel. Dekker vond de heroïek van het afzien van een mythische schoonheid en droomde in zijn tentje van grootse overwinningen. Hij wilde nog maar een ding: wielrenner worden. Thijs Zonneveld vertelt in Mijn gevecht het verhaal van de jongen die zijn snufferd tegen de ruit van de plaatselijke wielrenhandelaar drukte, zich vergapend aan een fiets met Campagnolo onderdelen. Die spaarde hij met bollen pellen bij elkaar. De rest van de tijd werd er getraind, de school schoot erbij in.
Zes jaar later sliep Thomas Dekker met zijn grote idool op dezelfde kamer. Gerrie Kneteman had hem geselecteerd voor de Olympische Spelen in Athene. De werkelijkheid viel enigszins tegen. “Hij was sympathiek, maar heel veel contact hadden we niet. Onze werelden lagen zo ver uit elkaar. Hij ging met Karsten Kroon naar een concert van Tiësto, ik maakte me druk als ik om halfelf nog niet op mijn bed lag.” In de Ronde van de Algarve sprak vijfvoudig tourwinnaar Lance Armstrong hem aan. Het alfamannetje van het profpeloton had van Dekker gehoord. “Ik ook over jou,” grapte de junior.
Geen verbod op biografie Thomas Dekker
NOS Nieuws••Aangepast
De biografie over oud-wielrenner Thomas Dekker hoeft van de rechter niet uit de handel te worden genomen. Ook hoeft het boek van wielerjournalist Thijs Zonneveld niet te worden gerectificeerd.
Een voormalige manager van Dekker had geklaagd dat er leugens over hem staan in het boek Mijn gevecht, waarvan er ruim zijn verkocht. Volgens ex-manager Jacques Hanegraaf heeft Zonneveld niet voldoende aan hoor en wederhoor gedaan. Hij eiste een verbod op een nieuwe druk en een schadevergoeding.
De rechter zegt dat alle beschuldigingen aan het adres van Hanegraaf voldoende worden ondersteund door het onderzoek van Zonneveld. Dat Hanegraafs stellige ontkenning alleen in de epiloog van het boek te vinden is, vindt de rechtbank verdedigbaar omdat de ex-manager niet zijn kant van het verhaal wilde vertellen.
'Juistheid niet bewezen'
In Mijn gevecht staat onder meer dat Hanegraaf Dekker heeft aangezet tot dopinggebruik. De rechtbank benadrukt dat de juistheid daarvan niet is bewezen, maar vindt dus wel dat Dekker genoeg harde aanwijzingen had om het op te schrijven.
Auteur Thijs Zonneveld noemt de uitspraak "een overwinning voor de journalistiek". Ook vindt hij het vonnis een opsteker v