Ayu utami biografi
Ayu Utami
(West Java, Indonesia, ) is a leading voice among the new generation of Indonesian artists and writers emerging after the fall of Suharto. Utami was born in Bogor and grew up in the Indonesian capital, Jakarta. She studied Russian language and literature. During her college years she had already begun publishing reports and essays in various newspapers. She has been a journalist for various Indonesian magazines, including Humor, Matra, Forum Keadilan, and D&R. Shortly after Suharto banned three magazines in , Ayu joined Aliansi Jurnalis Independen (Independent Journalist Alliance) in protesting the ban. She continued her journalistic work underground, which included the anonymous publication of a black book on corruption in the Suharto regime. Utami's first novel, Saman, appeared in , only a few weeks before the fall of Suharto, helping to signal the changing cultural and political landscape in Indonesia. The novel caused a sensation, and controversy, among Indonesian artists and intellectuals. It was acclaimed by many reviews and was considered as a new milestone in Indonesian literature. Saman has sold over , copies and been reprinted 34 times. The sequel to Saman, Larung was published in Her new play and book protesting anti-pornography legisl
Ze ontmoeten elkaar tijdens een feest, waar de elite van de stad Chicago zich heeft verzameld. Matt, arbeider in een staalfabriek, is hier voor de grap uitgenodigd. De trotse, sterke Matt voelt zich niet in het minst geïntimideerd door deze chique omgeving en Meredith vindt hem daarom onweerstaanbaar. Na het feest kan Matt de prachtige jonge erfgename evenmin uit zijn gedachten bannen. Zo begint een tijd van betovering voor dit wanhopig verliefde jonge paar.
Tot Merediths woedende vader een gemeen plan bedenkt. Door een reeks schandelijke leugens slaagt hij erin zijn enige dochter definitief te scheiden van haar ongeschikte minnaar. Bitter en gedesillusioneerd gaan Meredith en Matt vervolgens ieder hun eigen, eenzame weg.
Een aantal jaren later heeft Meredith haar rechtmatige plaats in het familiebedrijf opgeëist en is ze keurig verloofd met een respectabele bankier.
Ook Matt is inmiddels hoog opgeklommen op de maatschappelijke ladder. Als rijk zakenman keert hij terug naar Chicago, vastbesloten om die arrogante Bancroft en zijn verwende dochter een lesje te leren. Maar Meredith geeft zich niet zo snel gewonnen. Zij heeft ook nog heel wat uit te vechten met Matt, die haar liefde zo wreed heeft verraden - denkt ze.
En heel Chicago wacht in ademloze spanning op de
Indische schrijvers en schrijfsters
Indonesische schrijvers schrijfsters boeken uit Indonesië. Indonesië behoort met ruim miljoen inwoners tot de grootste landen ter wereld qua bevolking. Het land bestaat uit meer dan eilanden en beslaat een oppervlakte van 1,9 miljoen km². De meeste hedendaagse schrijvers en schrijfsters uit Indonesië publiceren hun boeken in het Indonesisch wat ook de officiële taal van het land is. Maar in het land worden ruim verschillende talen gesproken.
Indonesische schrijvers schrijfsters boeken uit Indonesië
Om een idee te geven van de rijkdom vind je op deze pagina een overzicht van invloedrijke en meeste bekende Indonesische schrijvers schrijfsters boeken en informatie over de romans, verhalen en andere publicaties die in het Nederlands vertaald zijn.
Tot was Indonesië een Nederlandse kolonie. Schrijvers en schrijfsters die een sterke band hadden en hebben met Indonesië, of in Nederlands-Indië geboren zijn en in het Nederlands schrijven, worden Indische schrijvers en schrijfsters genoemd. Op een enkele uitzondering na, hebben of hadden deze auteurs de Nederlandse nationaliteit.
Indonesische schrijvers en schrijfsters nieuwe romans en andere boeken
De indeling is op volgorde van verschijnen van de betreffende uitgave.
Het mysterie van Mrs. In Max Havelaar in Indonesië: constanten en variabelen
Kees Snoek
Saïdjah en Adinda
Ter gelegenheid van het veertigjarig bestaan van de vakgroep Nederlands aan de Universitas Indonesia werd op 24 april voor mensen (studenten, docenten en enkele gasten) een excursie georganiseerd naar Rangkasbitung, de hoofdplaats van het district Lebak, waar Eduard Douwes Dekker enkele maanden van het ambt van assistent-resident had uitgeoefend. We werden ontvangen door de huidige regent van Lebak, die uiteraard een prachtige pidato (speech) hield, waarin hij niettemin terloops te kennen gaf dat de roman Max Havelaar ook dusta (leugens) bevatte. Dat mocht echter de pret niet drukken. Nadat Paul Peters, de cultureel attaché van de Nederlandse Ambassade, de toespraak van de regent op hoffelijke wijze had gereciproceerd, trad onder de pendopo (de door een enorm baldakijn overdekte aula tegenover de residentie van de regent) een Bantamse folkloristische groep aan, die traditionele dansen te zien gaf waarin zwaarden en vaandels volop bijdroegen aan het visueel genot. Vervolgens brachten studenten van de vakgroep Nederlands, getraind door de Vlaming Lennaert Maes, een programma van zang en dans dat werd besloten met hun versie van het verhaal van Saïdjah en A
Ayu Utami
(West Java, ) is een belangrijke stem van de nieuwe generatie kunstenaars en schrijvers in post-Suharto Indonesië. Ze werd geboren in Bogor en groeide op in Jakarta, waar ze Russische taal- en letterkunde studeerde. Tijdens haar studie schreef ze al reportages en essays voor verscheidene kranten. Ze was journaliste bij Indonesische weekbladen als Humor, Matra, Forum Keadilan en D&R. Nadat Suharto drie weekbladen verbood, werd Ayu lid van de Aliansi Jurnalis Independen (Onafhankelijke Journalisten Bond) in protest tegen de censuur. Ze werkte ondergronds verder als journaliste, en publiceerde anoniem een zwartboek over corruptie onder het regime van Suharto. Haar eerste roman, Saman, verscheen in , enkele weken voor de val van Suharto, en speelde een belangrijke rol in het veranderende culturele en politieke landschap van Indonesië. De roman was een sensatie, en leidde tot controverse onder Indonesische kunstenaars en intellectuelen. Het werk kreeg juichende kritieken, en werd gezien als een mijlpaal in de Indonesische literatuur. Van Saman werden meer dan exemplaren verkocht, en het werd 24 keer herdrukt. Het vervolg op Saman, Larung verscheen in Haar toneelstuk en roman Pengadilan Susila (Susila's Trial) verscheen in Het is een aanklacht tegen
Max Havelaar in Indonesië: constanten en variabelen
Kees Snoek
Saïdjah en Adinda
Ter gelegenheid van het veertigjarig bestaan van de vakgroep Nederlands aan de Universitas Indonesia werd op 24 april voor mensen (studenten, docenten en enkele gasten) een excursie georganiseerd naar Rangkasbitung, de hoofdplaats van het district Lebak, waar Eduard Douwes Dekker enkele maanden van het ambt van assistent-resident had uitgeoefend. We werden ontvangen door de huidige regent van Lebak, die uiteraard een prachtige pidato (speech) hield, waarin hij niettemin terloops te kennen gaf dat de roman Max Havelaar ook dusta (leugens) bevatte. Dat mocht echter de pret niet drukken. Nadat Paul Peters, de cultureel attaché van de Nederlandse Ambassade, de toespraak van de regent op hoffelijke wijze had gereciproceerd, trad onder de pendopo (de door een enorm baldakijn overdekte aula tegenover de residentie van de regent) een Bantamse folkloristische groep aan, die traditionele dansen te zien gaf waarin zwaarden en vaandels volop bijdroegen aan het visueel genot. Vervolgens brachten studenten van de vakgroep Nederlands, getraind door de Vlaming Lennaert Maes, een programma van zang en dans dat werd besloten met hun versie van het verhaal van Saïdjah en A
Ayu Utami
(West Java, ) is een belangrijke stem van de nieuwe generatie kunstenaars en schrijvers in post-Suharto Indonesië. Ze werd geboren in Bogor en groeide op in Jakarta, waar ze Russische taal- en letterkunde studeerde. Tijdens haar studie schreef ze al reportages en essays voor verscheidene kranten. Ze was journaliste bij Indonesische weekbladen als Humor, Matra, Forum Keadilan en D&R. Nadat Suharto drie weekbladen verbood, werd Ayu lid van de Aliansi Jurnalis Independen (Onafhankelijke Journalisten Bond) in protest tegen de censuur. Ze werkte ondergronds verder als journaliste, en publiceerde anoniem een zwartboek over corruptie onder het regime van Suharto. Haar eerste roman, Saman, verscheen in , enkele weken voor de val van Suharto, en speelde een belangrijke rol in het veranderende culturele en politieke landschap van Indonesië. De roman was een sensatie, en leidde tot controverse onder Indonesische kunstenaars en intellectuelen. Het werk kreeg juichende kritieken, en werd gezien als een mijlpaal in de Indonesische literatuur. Van Saman werden meer dan exemplaren verkocht, en het werd 24 keer herdrukt. Het vervolg op Saman, Larung verscheen in Haar toneelstuk en roman Pengadilan Susila (Susila's Trial) verscheen in Het is een aanklacht tegen