Auguste perret biografie
Le Corbusier Zwitsers-Franse architect, meubelontwerper, schilder, graficus, beeldhouwer, fotograaf, textielontwerper en auteur, geboren op 6 october in het Zwitserse La Chaux-de-Fonds &#; overleden 27 augustus Cap Martin. &#;Le Corbusier&#;, het pseudoniem van Charles Edouard Jeanneret, werd afgeleid van &#;Lecorbésier&#;, de naam van zijn overgrootmoeder. Het werd door hem vanaf gebruikt als auteur, vanaf als architect evenals in het burgerlijk leven en vanaf als schilder. In de jaren &#;20 nam hij de Franse nationaliteit aan. Biografie Le Corbusiers vader werkte als emailleerder van wijzerplaten voor de beroemde horloge-industrie in La Chaux-de-Fonds, zijn moeder was muzieklerares. Dankzij hun beroep kenden beide ouders de lust tot abstraheren. De jonge Jeanneret kreeg het met de paplepel ingegoten. Het begin van Le Corbusiers loopbaan als architect en kunstenaar vormde het onderwijs aan de School voor Kunstnijverheid in zijn Zwitserse geboorteplaats vanaf Aanvankelijk volgde hij hier alleen een opleiding als graveur. Later werd hij opgenomen in de zogenoemde &#;Cours Superieur&#;. Deze cursus was gevestigd door het schoolhoofd, Charles L&#; Eplattenier, met de bedoeling, zijn beste leerlingen vertrouwd te maken met het terrein van architectuur en woninginrichting. Hierbij
Auguste Perret: Eight Masterpieces !/? &#; Reinforced concrete architecture
Review expositie Auguste Perret, Parijs
Bas Kegge, januari
Met een intrigerende tentoonstelling in het Palais d’lena in Parijs wordt een nieuwe poging ondernomen het werk van Auguste Perret aan het bredere publiek bekend te maken. De wetenschappelijk curator, Joseph Abram en zijn team van de architectuuropleiding in Nancy verzorgde de inhoudelijke en theoretische samenhang. Het bureau van Rem Koolhaas, OMA als artistiek curator, leverde het ontwerp voor de expositie en zorgde voor de culturele randprogrammering.
Meesterwerken
De wat cryptische titel van de expositie roept direct vragen op. Wil de curator de relevantie van meesterwerken nu centraal stellen of die juist betwisten? Zijn Perret’s gebouwen te betwijfelen als meesterwerk?
De tentoonstelling leidt de bezoeker in met een stellig citaat van de danshistoricus Roland Huesca:
“Masterpiece!/? A discredited notion? Far from it. Drawing on emotion and reason, the hallowing of works of art is generating as much knowledge, savoir faire and skill as ever. The supreme link between artist and public, the masterpiece remains, as ever, the driving force for art in all its diversity.”
Onvermeld blijft waartoe het citaat is gebruikt, maar het lijkt
Openluchtschool, Goirle |
Dit is een bijzonder gebouw in de ontwikkeling van de architectuur van Bedaux. Voor inspiratie toog hij naar Suresnes bij Parijs om de openluchtschool van , gebouwd door Lods en Beaudoin, te bekijken. Deze architecten waren beïnvloed door Auguste Perret. In hun gebouw is een synthese van klassieke en moderne stijlen herkenbaar. Bedaux geeft er in het ontwerp zijn eigen draai aan. Een strak lineair gebouw van twee lagen met een gesloten noordgevel en een zeer open zuidkant. In een kamstructuur liggen in het hoofdgebouw aan een zijde van de lange gang de functionele ruimten en aan de andere kant vier lokalen, die aan twee zijden volledig open konden. In de besloten ruimten tussen de lokalen kon in de openlucht les worden gegeven. Op de verdieping werd over de volle lengte een langgerekte overdekte loggia gemaakt waar de kinderen in de open lucht konden slapen.
Op de koppen van het gebouw zijn de trappenhuizen in een gesloten volume geconcentreerd. Het contrast tussen de gesloten voorzijde en de open achterkant is groot. Decoratieve elementen zijn nagenoeg afwezig. Deze zijn beperkt tot uitstekende betonnen balkjes in de voorgevel.
Onlangs is de openluchtschool verbouwd tot woningen door Bedaux de Brouwer Architecten. Het karakter van de buitenkant v
Auteurs
Samenvatting
Ik herinner me een foto van een entreeportaal tijdens de bouw. Stemmig zwart-wit. Het heldere licht van Le Havre straalt door de gevelopeningen. De hal is vol met werklieden in wolken van Gitanes en stof, druk doende de toplaag van het in het werk gestorte beton op wanden en plafond af te hameren. Het is een van de entreeportalen in het ensemble van gebouwen dat de zuidkant van de Place de l’Hôtel de Ville begrenst, vlak na de oorlog ontworpen door architect Auguste Perret. Als je nu bij zo’n hal naar binnen gaat en het aangrenzende trappenhuis inloopt, zie je dat de gehamerde vlakken binnen smalle betonnen randen liggen. Deze gladde randen zijn zorgvuldig uitgespaard in het geweld van de pneumatische hamers. Ze vormen lijsten voor de grinderige substantie die door de werklieden aan het oppervlak is gebracht. Dat bewerkte en onbewerkte beton vormt weer lijsten voor bekledingen: kleine geprefabriceerde betonpanelen met een roodachtige toeslag voor de wanden van de hal en mahoniehouten betimmeringen met deuren bij de woningtoegangen in het trappenhuis. De hal en het trappenhuis zijn door en door geleed. Je ziet de lijnen, de verdelingen, de verhoudingen. Maar het is niet alleen een grafi
Le Corbusier: Nieuwe Architectuur
Modern ontwerp voor bedevaartsplaats
Franse architect
Lucien Ledeur was de secretaris van de diocesane raad van religieuze kunst in Besançon. Hij was een bewonderaar van Le Corbusier, maar Le Corbusier kreeg pas een kans nadat een eerder ingediend plan van Jean-Charles Moreaux op niets was uitgelopen.Le Corbusier werd in oktober als Charles-Éduard Jeanneret-Gris geboren in het Zwitserse La Chaux-de-Fonds. Hij overleed in augustus in Roque-Cap-Martin bij Nice. Hij kreeg een graf in Roquebrune. Le Corbusier bouwde in met René Chappalaz () zes woningen in zijn geboorteplaats La Chaux-de-Fonds. Tussendoor maakte hij enkele studiereizen.